عنوان | تحلیل و بررسی زبانی جایگاه زن در ضرب المثلهای فارسی از منظر طبیعیسازی |
تعداد صفحات | 30 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | زبان فارسی و گویشهای ایرانی (ادب پژوهي سابق) - دانشگاه گیلان شماره 1 پیاپی 13 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 202-173 |
کلید واژه | جایگاه زنان تحلیل انتقادی گفتمان طبیعی سازی ضربالمثل زن در ضربالمثل هژمونی ضربالمثلهای فارسی تحلیل زبانی زبانشناسی شناختی آیرونی |
چکیده |
ضربالمثلها بخشی از نثر موجز و گزین گویه ها در ادبیات فارسی هستند که علاوه بر بازتاب فرهنگ جامعه به دلیل ساختار و فرم روایی شان بسیار رایج و تاثیرگذارند. این تحقیق با خوانش انتقادی از مجموعه ضربالمثل های داستان نامه بهمنیاری و فرهنگ بزرگ ضرب المثل های فارسی با رویکرد زبانشناسی شناختی و تحلیل گفتمان، کوشیده است نگرش طبیعی سازی باورهای نادرست در شکلگیری جایگاه زن در خانواده و جامعه را نشان دهد. تشدید نگرش دو قطبی مرد/ زن در جامعۀ مردسالار با بار ارزشی، به دوگانگی فرادست/ فرودست دامن می زند. آسیب چنین نگاهی با پذیرش بدیهی و طبیعی آن، زمانی بیشتر نمایان می شود که معیاری برای سنجش رفتار بههنجار و عقل سلیم عرفی شود و کسی درمورد نادرستی و غیرطبیعی بودن آن تردید نکند. از میان انواع کنشهای گفتاری و فرم های بیانی، ضرب المثل ها بهعنوان کنش گفتمانی پذیرفته شده، فرایند طبیعی سازی این نگرش استعلایی را بدیهی تر جلوه می دهند. باورهایی چون بی وفایی و عدم رازداری زنان، حقیر و ناقص عقل بودن آنان، مترصد فرصت بودن برای خودنمایی، ساخته شدن آنها تنها برای خدمت در مطبخ، فرزندآوری و مسئولیت بزرگ کردن آنان، لزوم زیبایی ظاهری بهعنوان امری واجب برای زن و لزوم زود به خانۀ بخت فرستادن دختران و موارد متعدد دیگر که در مقاله حاضر فرایند بازتولید و طبیعی سازی شان بررسی و بازبینی میگردد. |
کد مقاله | 46315 |
تعداد بازدید | 40 |
|