|
عنوان
|
بررسی هویت اجتماعی زنان در بخش پهلوانی شاهنامه فردوسی بر مبنای دیدگاه جامعه‌شناختی گافمن |
|
تعداد صفحات
|
26 |
|
نویسنده
|
فهیمه ملکی مارشک - ابوالقاسم قوام - هما زنجانی زاده اعزازی |
|
مشخصات نشریه
|
زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان سابق) - مرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهران - علمی پژوهشی سال 15 شماره 1 |
|
تاریخ انتشار
|
بهار - 1402 |
|
محدوده صفحات
|
118-93 |
|
کلید واژه
|
هویت اجتماعی زنان فردوسی هویت اجتماعی کنش متقابل پهلوان بانو هویت زنان پهلوانی زن در شاهنامه فردوسی پهلوانان شاهنامه شاهنامه فردوسی اروین گافمن پهلوان نظریه نمایشی اروینگ گافمن اجرای نمایشی
|
|
چکیده
|
هدف این مقاله، بررسی هویت اجتماعی زنان در بخش پهلوانی شاهنامۀ فردوسی با توجه به مفهوم‌های مطرح‌شده در نظریۀ نمایشی اروینگ گافمن است. این نظریه بر این پایه استوار است که افراد در جامعه به‌منظور ارائه و حفظ تصویری دلخواه از خود به دیگران، برای مخاطبان خود نقش بازی می‌کنند؛ بنابراین جامعه، شبیه صحنۀ تئاتر است که در آن، افراد در کنش متقابل با یکدیگر، به اجراهای نمایشی می‌پردازند. متن پژوهش، شاهنامۀ فردوسی تصحیح جلال خالقی مطلق است. روش تحقیق، کیفی و فن مورد استفاده، تحلیل محتوا است. چارچوب تحقیق، مدل مفهومی است. از مفهوم‌های اجرا، جلوی صحنه، محیط و نمای شخصی برای تحلیل هویت اجتماعی زنان استفاده شده است. این پژوهش نشان می‌دهد زنان در بخش پهلوانی شاهنامه با اجرای نمایش در پی کسب هویت اجتماعی برتر هستند و برای رسیدن به این هدف و نشان‌دادن تصویری دلخواه از خود به دیگران و کنترل کنش طرف مقابل، از پوشش و زیور، رفتارها، حرکت‌ها و سخنان استفاده می‌کنند. خودی که با بررسی اجرای نمایشی زنان آشکار می‌شود، «خود» ممتاز و متفاوتی است که آنان می‌کوشند به نمایش بگذارند و به‌وسیلۀ آن توسط دیگران شناخته شوند. این «خود» بخشی از هویت اجتماعی آنان را آشکار می‌کند.
|
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی
پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. 
نشـانیمرکزقـم: بلوار الغدیر کوچه 10 پلاک 5
تلفـن: 58-32603357 (۰۲۵)