• صفحه‌نخست
  • بانک اطلاعات علمی
  • کتابخانه
  • ارتباط با ما
    شماره‌های تماس

    مرکز قم
    تلفـن: ۱۳-۳۲۹۰۷۶۱۰ (۰۲۵)
    فکس: ۱۳-۳۲۹۰۷۶۱۰ (۰۲۵)
    سامانه‌پیامکی: ۳۰۰۰۱۲۳۰۰۱۱۰۲۰
    خیابان جمهوری، میدان سپاه، بطرف ریل، پلاک ۵۰

    مرکز تهران
    تلفـن: ۸۸۹۸۳۹۴۴   (۰۲۱)
    فکس: ۸۸۹۸۳۹۴۴   (۰۲۱)
    بلوارکشاورز،خیابان نادری،ک حجت‌دوست،پ ۵۶
ورود
عضویت
بانــک‌اطلاعــات‌علمــی‌
عنوان اثربخشی زوج درمانی مثبت‌نگر و پذیرش و تعهد بر افزایش سازگاری زناشویی
تعداد صفحات 13
نویسنده بنیاد جمشیدزهی - فرهاد کهرازیی - محمود شیرازی
مشخصات نشریه  دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 65 شماره 5
تاریخ انتشار اذر و دی - 1401
محدوده صفحات 2112-2101
کلید واژه زوج درمانی  گرایش به طلاق  زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره  زوجین متقاضی طلاق  زوج درمانگری  سازگاری زناشویی  درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)  ایرانشهر (شهرستان)  زوجین در آستانه طلاق  زوج‌ درمانی مثبت نگر  طلاق  روان درمانی مثبت‌گرا  زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد  درمان مثبت نگر  
چکیده تحقیقات نشان داده است روان ­درمانی مثبت­ گرا به سازگاری زناشویی در زوجین منجر می‌شود. از سوی دیگر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش مواردی همچون کشمکش و منازعه، سازگای و تعهد به معنای داشتن زندگی غنی و پرمعنا موثر بوده است اما در زمینه مقایسه این دو رویکرد شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج­ درمانی مثبت­ نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش سازگاری زناشویی در زوجین بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین خواهان میل به طلاق بود که جهت زوج­ درمانی به مراکز مشاوره خانواده شهر ایرانشهر در سال 1399 مراجعه نموده بودند. 45 زوج به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و یک گروه 30 نفری گواه تقسیم شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک و والاس (1995) پاسخ دادند. آموزش زوج­ درمانی­ مثبت­ نگر سلیگمن و سیکزنت میهالی (2000) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد هیز، استروساحل و ویلسون (2012) در 8 جلسه 90 دقیقه­ ای بر روی گروه‌های آزمایش اجرا و پس از اتمام جلسات پس­ آزمون انجام شد. در پایان بعد از اجرای پس آزمون نتایج با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد آموزش زوج­ درمانی­ مثبت­ نگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش سازگاری زناشویی در زوجین مؤثر بوده است ( 01/0 P < ). همچنین آموزش زوج درمانی مثبت نگر نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معنی دار تری داشت ( 01/0 P < ).
نتیجه گیری: با توجه به اینکه هر دو مداخله دارای تأثیر قدرتمندی بر افزایش سازگاری زناشویی داشتند، ولی زوج درمانی مثبت نگر در افزایش سازگاری زناشویی و مسامحه موثرتر بود لذا ترکیب این دو روش در مداخلات زوج درمانگری احتمالا به نتایج موثرتری منتج می‌گردد.

کد مقاله 46152
تعداد بازدید 83

 
نام
نام خانوادگی *
ایمیل

کد امنیتی *

*





پژوهشکده زن و خانواده با هدف تبیین دیدگاه نظام‌مند دین پیرامون مسائل زن و خانواده، تعمیق پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دینی و پاسخ‌گویی به نیازهای تئوریک و دفاع از مرزهای اعتقادی در این حوزه توسط مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در سال 1377 تاسیس گردید. ادامه ...
کلیه حقوق و امتیازات متعلق به پژوهشکده زن و خانواده می باشد.
Wrc.ir © 1380 - 1397