عنوان
|
مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر خانواده و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در خودانگاره دانشآموزان دختر مبتلا به بیاشتهایی عصبی |
تعداد صفحات
|
16 |
نویسنده
|
مرضیه بابایی حیدرآبادی - پریا لطفی - زهرا بارورز کوچه قلعه - پریسا صاحب الزمانی - مسلم اکبری |
مشخصات نشریه
|
خانواده پژوهی سال 18 شماره 4 پیاپی 72 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
792-777 |
کلید واژه
|
دختران نوجوان دانشآموزان دختر بیاشتهایی روانی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) کرج (شهرستان) خودانگاره دانشآموزان نوجوان درمان خانواده محور خودانگاره مثبت
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هـدف مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر خانواده و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در خودانگارۀ دانشآموزان دختر مبتلا به اختلال بیاشتهایی عصبی انجـام گرفـت.
روش از نـوع نیمـهتجربـی، پیشآزمـون و پسآزمون و پیگیری سهماهه با گروه کنترل بود. جامعه، نوجوانان دختر مبتلا به بیاشتهایی عصبی در سال 1399 و 1400، در شهر کرج بودند. 45 نفر از دانشآموزان به همراه خانوادههایشان، بهطور هدفمند، بر اساس پرسشنامۀ نگرشهای خوردن انتخاب شدند و بهطور تصـادفی در دو گروه آزمـایشی و یک گروه کنتـرل قرار گرفتند. در ده جلسه، گروه آزمایشی اول مداخلۀ درمان مبتنی بر خانواده و گروه آزمایش دوم درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. شرکتکنندگان در همۀ گروهها، در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سهماهه، توسط پرسشنامۀ خودانگارۀ راجرز ارزیابی شدند. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس آمیخته نشان داد نمرات خودانگارۀ مثبت در پسآزمونِ هر دو گروه درمان مبتنی بر خانواده و درمـان مبتنی بر تعهد و پذیرش افزایش یافته است. همچنین تفاوت معناداری بین اثربخشی دو روش وجود ندارد. میتوان گفت که این درمانها باعث پیدایش خودانگارۀ مثبت در دانشآموزان میشود. همچنین نتایج پیگیری نشان داد اثربخشی هر دو روش ماندگار است.
|