عنوان | شرط محدودیت استمتاع در عقد نکاح از دیدگاه فقیهان امامیه و شافعیه |
تعداد صفحات | 15 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات تطبیقی مذاهب فقهی شماره 4 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1401 |
کلید واژه | استمتاع فقه شیعه عقد نکاح فقهای شیعه فقهای امامیه فقه امامیه دیدگاه فقها شروط ضمن عقد نکاح متون فقهی دیدگاه فقهی فقه شافعی فقهای شافعیه محدودیت استمتاع |
چکیده |
بحران اقتصادی جامعه کنونی موجب گردیده تا زوجین به دلیل مشغله کاری زیاد، حضور کمتری در منزل داشته باشند و این امر تأمین نیازهای روحی و جسمی آنان را تحت الشعاع قرار داده و در برخی موارد بروز طلاق عاطفی و یا از هم گسستگی کانون خانواده به دنبال دارد. استفاده از شروط ضمن عقد یکی از راهکارهای کاهش این مشکلات است. شرط محدودیت استمتاع ضمن عقد نکاح از جمله شرطهای پرچالش در فقه امامی و شافعی است. از این رو؛ پژوهش حاضر با روش کتابخانهای و فیشنویسی اطلاعات را گردآوری و به روش تحلیلی-اجتهادی، مشروعیت شرط محدودیت استمتاع را از دیدگاه فقه امامیه و شافعیه بررسی کرد. نتایج حاصل از بررسی منابع فقهی نشان داد که غالب فقیهان متأخر شیعه قائل به جواز این شرط و اکثر قریب به اتفاق متقدمین قائل به عدم جواز شرط مذکور ضمن عقد نکاح هستند. در این میان علمای شافعی در مطرح کردن شرط محدودیت استمتاع از جانب زوج و زوجه تفکیک قائل شدهاند و فقط در جایی که شرط مذکور از جانب مرد مطرح شده و زن بپذیرد، قائل به صحت شرط محدودیت استمتاع هستند. البته طبق نظر برگزیده، جواز درج این شرط ضمن عقد نکاح اثبات گردید. |
کد مقاله | 45878 |
تعداد بازدید | 75 |
|