عنوان | اثربخشی آموزش ذهن آگاهی مثبت نگر بر شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق |
تعداد صفحات | 15 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | روانشناسی اجتماعی (مصوب دانشگاه آزاد) پیاپی 63 |
تاریخ انتشار | بهار - 1401 |
محدوده صفحات | 63-49 |
کلید واژه | تهران امید بهزیستی اجتماعی ذهن آگاهی زنان شهر تهران طلاق شادکامی زناشویی منطقه 3 تهران زنان در آستانه طلاق زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش ذهن آگاهی ذهن آگاهی مثبت نگر |
چکیده |
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش ذهنآگاهی مثبتنگر بر شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق انجام شد. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروههای آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش زنان در آستانه طلاق مراجعهکننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران در فصلهای بهار و تابستان سال 1400 بودند. نمونه پژوهش 40 نفر بودند که پس از بررسی ملاکهای ورود به مطالعه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی شامل گروههای آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای هفتهای دو جلسه به مدت یک ماه تحت آموزش گروهی ذهنآگاهی مثبتنگر قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل آموزشی ندید. دادهها با پرسشنامه شادکامی زناشویی (آزرین و همکاران، 1973)، پرسشنامه امید (اسنایدر و همکاران، 1991) و خردهمقیاس بهزیستی اجتماعی در مقیاس بهزیستی روانشناختی (کییز و ماگیار-مو، 2003) گردآوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرمافزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافتهها نشان داد که روش آموزش گروهی ذهنآگاهی مثبتنگر باعث تغییر معنادار هر سه متغیر شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. به عبارت دیگر، روش مداخله مذکور باعث افزایش شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی زنان در آستانه طلاق شد (001/0 P < ). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامهریزی برای بهرهگیری از روش ترکیبی آموزش ذهنآگاهی مثبتنگر جهت بهبود ویژگیهای روانشناختی بهویژه افزایش شادکامی زناشویی، امید و بهزیستی اجتماعی ضروری است. |
کد مقاله | 45748 |
تعداد بازدید | 79 |
|