عنوان | بازاندیشی حکم منع قضاوت زن در فقه اسلامی |
تعداد صفحات | 43 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات تطبیقی فقه و اصول مذاهب سال 4 شماره 2 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1400 |
محدوده صفحات | 65-23 |
کلید واژه | قضاوت فقه شیعه اجتهاد داوری زن دیدگاهها درباره قضاوت زن قضاوت زنان شرایط قضاوت ذکورت قاضی قاضی تحکیم فقیهان مسلمان قضاوت زن در فقه شیعه مشروعیت قضاوت زن حق قضاوت زنان فقه امامیه داوری منصب قضا برای زنان قضاوت زنان در فقه دیدگاه فقها بررسی فقهی قضاوت زنان قضاوت زن در اسلام قضاوت در اسلام قضاوت زنان در فقه امامیه دیدگاه فقیهان امامیه درباره قضاوت زنان دیدگاه فقیهان اهل سنت درباره قضاوت زنان متون فقهی دیدگاه فقهی |
چکیده |
قضاوت از حِرَف خاص جامعه بوده، که برای حضور زن در این شغل میان فقهای اسلامی اختلاف می باشد و هر گروه به قرآن، سنت، اجماع و عقل استناد می نمایند. شرط ذکورت قاضی اولین بار در فقه اهل تسنن مطرح گردید و در بین شیعیان شیخ طوسی نخستین فردی بود که این شرط را پذیرفت و قبل از او اثری از این شرط در فقه شیعه نبود. علامه حلّی اولین شخصی است که اجماع درباره شرط ذکورت قاضی، به وی منتسب شد و قضاوت زن را عامل مشکلات اجتماعی و فتنه انگیزی دانست. بسیاری از فقهاء در شرط مذکور از شیخ الطائفه پیروی نموده و حتی فقهای متأخر ادعای اجماع کردند. شهید اول در لمعه، صاحب مفتاح الکرامة، صاحب جواهر و شیخ انصاری و ... مَسند قاضی تحکیم و داوری را برای زن امکان پذیر دانسته اند. این تحقیق با روش توصیفی-تحلّیلی به واکاوی مستندات اسلامی پرداخته و به نظر می رسد ممنوعیت قضاوت زن در فقه اسلام، به صورت قطعی و مسلّم نبوده و از احکام ضروری و قطعی اسلام نیست، بلکه اکثر فقهای اسلامی تصدّی منصب قضاوت زن را از روی اجتهاد نپذیرفته و تنها برخی زن را در مَسند قاضی تحکیم و داوری که شرط مرد بودن ندارند، پذیرفته اند و لذا اینگونه نیست که زن حق قضاوت نداشته باشد. مبحث احتمال فتنه، امری دوسویه میان زن و مرد بوده که خاصّ حرفه قضاوت هم نیست و تفاوت های ذاتی و طبیعی زن و مرد در امور قضایی، همچون سایر مشاغل اجتماعی کمترین نقش را داراست. |
کد مقاله | 45672 |
تعداد بازدید | 98 |
|