عنوان | مشتری انگاری زوج در احادیث باب نکاح و پیامدهای آن در آرای فقهای امامیه |
تعداد صفحات | 26 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فقه و اصول (مطالعات اسلامی سابق) - دانشگاه فردوسی مشهد - علمی پژوهشی سال 54 شماره 4 پیاپی 131 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1401 |
محدوده صفحات | 54-29 |
کلید واژه | نکاح آراء فقها ازدواج در روایات فقهای امامیه فقه امامیه مشتری بیع استعاره روایات اهل بیت (ع) روایات شیعه اغلی الثمن مستام اطلاق مجازی |
چکیده |
تعابیر احادیث شیعی دربارهٔ نکاح و زوج متفاوت است. در برخی احادیث از نکاح به بیع تعبیر شده و زوجْ مشتری انگاشته شده است. این نوشتار با هدف تحلیل دلالتِ هفت حدیث، درباره مشتریانگاری زوج و پیامدهای آن در آرای فقهای امامیه، فارغ از ضعف یا قوت سند، فراهم آمده است. دو پرسش اصلی به این قرار است: آیا مشتریانگاری زوج در احادیث شیعی بر آرای فقهای امامیه تأثیر گذاشته است؟ اطلاق لفظ مشتری بر زوج، در عبارت «یشتریها بأغلی الثّمن»، اطلاق حقیقی است؟ نویسنده در پژوهشی توصیفی تحلیلی به این پاسخها دست یافته است که ظهور اولیهٔ احادیث، مُشعر به معاوضی بودنِ عقد نکاح و مشتری بودنِ زوج است. این ظهور در برخی از آرای فقها تأثیر گذاشته و فروعات فقهیای چون: جواز نگاه مرد در خواستگاری، حق حبس زوجه و ... را در پی داشته است. از نظرِ نویسنده، نکاح بیع نیست و زوج نیز مشتری حقیقی نیست و تعهدات مالی زوج، از قبیل مَهریه، جنبهای فرعی در عقد نکاح است و تعابیری از قبیل «یَشتریها بِأغلی الثّمن» و «مُستام» و «لِأنّ المرأةَ بائعةٌ نفسَها» در احادیث، جنبهٔ استعاری دارد. |
کد مقاله | 45635 |
تعداد بازدید | 133 |
|