عنوان
|
مقایسه اثربخشی آموزش واقعیتدرمانی و مثبتاندیشی بر خودناتوانسازی و جهتگیری منفی به مشکل، با نقش تعدیل کننده جنسیت در نابینایان |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
فرزانه هومن - فرزانه سادات مروی نوغانی |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهای نوین روانشناختی (مصوب وزارت علوم) پیاپی 67 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1401 |
محدوده صفحات
|
296-287 |
کلید واژه
|
دختران نابینا دانشآموزان دختر مثبت اندیشی واقعیت درمانی دانشآموزان دختر دبیرستانی خودناتوانسازی اردبیل نابینا دانشآموزان نابینا دانشآموزان پسر دبیرستانی آموزش تفکر مثبت دانشآموزان پسر آموزش واقعیت درمانی دانشآموزان دوره متوسطه دوم پسران نابینا جهتگیری منفی به مشکل
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش واقعیتدرمانی و مثبتاندیشی بر خودناتوانسازی و جهتگیری منفی به مشکل، با نقش تعدیلکننده جنسیت در دانشآموزان نابینای مقطع متوسطه دوم در شهر اردبیل بود. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری متشکل از دانشآموزان دختر و پسر نابینای مقطع متوسطه دوم شهر اردبیل (سال تحصیلی ۱۳۹۹) بود. ۶۶ نفر داوطلب بصورت هدفمند و به روش نمونهگیری تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه ۲۲ نفر) انتخاب شدند، آموزش مداخلهای برای گروه واقعیتدرمانی ۱۰ جلسه و مثبتاندیشی ۸ جلسه در نظر گرفته شد. نابینایی مطلق و تحصیل در مقطع متوسطه دوم به عنوان ملاک ورودی و تحت نظر روانپزشک نبودن، عدم مصرف دارو و عدم حضور در بیش از 3 جلسه، به عنوان ملاکهای خروجی در نظر گرفته شد. دادهها با پرسشنامه خودناتوانسازی، و جهتگیری منفی به مشکل جمعآوری شدند. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کووارایانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی بوسیله نرم افزار 21 spss استفاده شد. یافتهها بیانگر آن بود که مداخله درمانی مثبتاندیشی و واقعیتدرمانی موجب ظهور تفاوت بین دو گروه آزمایش و گروه گواه با نقش تعدیل کننده جنسیت در خودناتوان سازی و جهتگیری منفی به مشکل بود، که البته در دوره پیگیری نیز ماندگار بود (05/0 P < ). میتوان نتیجه گرفت که آموزش واقعیت درمانی و مثبت اندیشی در بهبود وضعیت گروه آزمایش در حوزه خودناتوان سازی و جهتگیری منفی به مشکل موثر بوده، لذا بکارگیری آن در دانشآموزان نابینا مورد تاکید قرار دارد.
|