عنوان
|
مقایسه اثربخشی درمان شفقت خود، شفقت خود مبتنی بر آموزههای توحیدی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی و کیفیت زندگی زنان افسرده متأهل |
تعداد صفحات
|
27 |
نویسنده
|
عمید تشکری - نجمه سدرپوشان |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهای مشاوره (مصوب وزارت علوم) پیاپی 82 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
223-197 |
کلید واژه
|
افسردگی افسردگی زنان شادکامی زنان متأهل زنان یزد کیفیت زندگی زنان یزد (شهرستان) کیفیت زندگی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بهبود کیفیت زندگی کاهش افسردگی زنان افسرده آموزههای دینی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شفقت خود مشاوره مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی شادی زنان شفقت درمان مبتنی بر شفقت خود شفقت مبتنی بر آموزههای دینی
|
چکیده
|
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی سه رویکرد درمان شفقت خود، شفقت مبتنی بر آموزههای دینی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افسردگی زنان متاهل صورت گرفت.
روش: پژوهش حاضر با روش شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل انجام شد. جامعهآماری پژوهش کلیه زنان مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر یزد در سال 1399 بودند که برای آنها تشخیص افسردگی دادهشده بود. تعداد افراد نمونه 40 نفر بودند که بهروش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی و یک گروه گواه جایگزین شدند. بهمنظور سنجش شادکامی و کیفیتزندگی افراد نمونه از مقیاس رضایت از زندگی دینر و همکاران (1985) و مقیاس شادکامی آکسفورد آرگایل و لو (1989) استفاده شد. به منظور تحلیل دادههای پژوهش از روش تحلیلکوواریانس استفاده شد. یافتهها: تحلیل یافتههای پژوهش نشان داد که هر سه روش درمانی بر بهبود شادکامی (25/33 F = و اندازه اثر، 792/0) و کیفیت زندگی (38/89 = F و اندازه اثر، 911/0) زنان اثربخش بودهاند (P < 0/01). همچنین نتایج مقایسه زوجی گروهها نشان داد که درمانهای به کار رفته در افزایش شادکامی تفاوت معنادار با یکدیگر نداشتند اما درمان شفقت مبتنی بر آموزههای مذهبی نسبت به دو درمان دیگر اثربخشی بیشتری بر بهبود کیفیت زندگی زنان داشت (P < 0/01) نتیجهگیری: نتایج نشان داد که هر سه روش در افزایش شادکامی و بهبود کیفیت زندگی زنان متاهل افسرده تأثیر دارند همچنین بررسی تفاوت گروهها مشخص شد که اثربخشی روشهای درمانی در بهبود کیفیت زندگی بیشتر است.
|