عنوان | مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیک و فراشناخت درمانی بر کاهش پرخاشگری نوجوانان پسر فرزند طلاق |
تعداد صفحات | 29 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای مشاوره (مصوب وزارت علوم) پیاپی 80 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1400 |
محدوده صفحات | 105-77 |
کلید واژه | پرخاشگری فرزند پسر مشاوره گروهی دانشآموزان طلاق پسر دانشآموزان طلاق پرخاشگری فرزند درمان دیالکتیک رفتاری خانوادههای طلاق رفتار درمانی طلاق فرزندان خانوادههای طلاق فراشناخت درمانی دانشآموزان نوجوان پسران طلاق پسران نوجوان فرزندان نوجوان پرخاشگری نوجوان نوجوانان طلاق پرخاشگری پسران |
چکیده |
هدف: پرخاشگری نوجوانان مایهی آشفتگی چشمگیر زندگی فردی و میان فردی میشود و در صورت عدم کنترل، موجب تغییر سرنوشت آنان میگردد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه میزان تأثیر درمان فراشناخت و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر کاهش پرخاشگری فرزندان نوجوان پسر طلاق بود. روش: طرح پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع گروه گواه نامعادل با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اجرا شد. نمونه پژوهش شامل 36 نفر از دانش آموزان پسر فرزند طلاق بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، 1992) بود. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره (ANCOVA) و تحلیل کواریانس چند متغیره (MANCOVA) تحلیل شدند. یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس در نوجوانان تحت مداخلههای رفتار درمانی دیالکتیک (05/0 p P) را نشان داد. هر دو گروه، پرخاشگری کمتری از نوجوانان گروه کنترل نشان دادند و تفاوت معنی داری بین تأثیر این دو نوع مداخله در کاهش پرخاشگری مشاهده نشد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج پژوهش و پیگیری دو ماهه میتوان گفت که رفتاردرمانی دیالکتیک از طریق آموزش مؤلفهی تنظیم هیجانی و فراشناخت درمانی، به شیوهی تغییر شناخت های منفی و غیرمنطقی موجب کاهش پرخاشگری در بین فرزندان طلاق گردید. |
کد مقاله | 45092 |
تعداد بازدید | 66 |
|