عنوان
|
مطالعه کیفی عوامل مؤثر فردی در سازگاری زناشویی زوجین شهر یاسوج |
تعداد صفحات
|
22 |
نویسنده
|
علی روزیان - فهیمه نامدارپور - فاطمه جوادزاده شهشهانی |
مشخصات نشریه
|
دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 65 شماره 1 |
تاریخ انتشار
|
فروردین و اردیبهشت - 1401 |
کلید واژه
|
عوامل شخصیتی عوامل مؤثر عوامل فردی یاسوج سازگاری زناشویی مطالعه کیفی هوش اجتماعی عوامل درون فردی عوامل بین فردی عوامل هیجانی
|
چکیده
|
هدف: سازگاری زناشویی یکی از مهمترین عوامل در تعیین ثبات و دوام رابطه زناشویی است لذا این پژوهش با هدف بررسی عوامل فردی در سازگاری زناشویی انجام شد. روش: این پژوهش به شیوه کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون (تماتیک) انجام شد. روش نمونه گیری هدفمند و تا حد اشباع بوده و داده ها از 16 نفر متاهل بصورت زوجی که حداقل 7 سال از ازدواج آنان گذشته بود بدست آمده است. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده گردید. یافته ها: برای تحلیل داده ها از نرم افزار MAXQDR 2018 استفاده شده است. پس از تحلیل محتوای داده ها پنج مقوله اصلی حاصل گردید که به ترتیب اهمیت عبارتند از: عوامل میان فردی ( رضایت جنسی، درک متقابل، انتقاد پذیری، بخشش و ایثار). عوامل درون فردی (خود ارزشمندی، نگرش مثبت نسبت به دیگران). عوامل هیجانی (احساس شادمانی، ابراز خشم و نگرانی، تاب آوری). عوامل شخصیتی (برونگرایی، مسولیت پذیری، معاشرتی بودن). هوش اجتماعی (پذیرش و شناخت احساسات خود، پذیرش و شناخت احساسات دیگران، تعادل رفتاری). نتیجه گیری: سازگاری زناشویی بیشتر تابع عوامل فردی است که در طول زندگی ایجاد می شود.
|