عنوان
|
سازوکارهای اقناعی در برساخت گفتمانی بدن زنانه در دهه نود ایران از منظر روانشناسی گفتمانی |
تعداد صفحات
|
15 |
نویسنده
|
مینا مهدیخانی - علیاصغر سلطانی - حسین اسکندری |
مشخصات نشریه
|
زبانشناسی اجتماعی - دانشگاه پیام نور با همكاری انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات شماره 2 پیاپی 18 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1401 |
محدوده صفحات
|
95-81 |
کلید واژه
|
بدن زنان گفتمان زنان و جراحی زیبایی تهران زبانشناسی اجتماعی زنان شهر تهران عمل زیبایی هویت جسمیت یافته روانشناسی گفتمانی سازوکارهای اقناع الگوی تالمین کنش محور
|
چکیده
|
روانشناسی گفتمانی بدن را برساختة گفتمان میداند و گفتمان در این رویکرد کنش محور است. رشد فزاینده جراحیهای زیبایی و پیامدهای آن بررسی پدیدة زیبایی و شکلگیری مفهوم جدید آن را در سالهای اخیر در کشور به امری جدی تبدیل کرده است. ازاینرو هدف از نگارش مقالة حاضر استخراج سازوکارهای اقناع در گفتمان زنان در ایران با تکیه بر رویکرد روانشناسی گفتمانی است. روانشناسی گفتمانی رویکردی تحلیلی ـ نظری به گفتمان است که گفتار و نوشتار را در کانون مطالعات خود قرار میدهد و فهم پدیدههای روانشناختی را در بستر اجتماعی ممکن میداند. پژوهش حاضر کیفی و روش تحلیل دادهها سازوکارهای اقناعی روث ووداک، الگوی تالمین (1958-1995) است. دادهها از راه مصاحبه و ضبط لایو بلاگرها در اینستاگرام گردآوری شدند. مصاحبهشوندگان ده نفر با جنسیت زن و ردة سنی بیست الی سی سال، از منطقهای یکدست در تهران هستند. نتایج نشان میدهد بدن زنانه و هویت جسمیت یافته از راه کنش های ساده و روزمره تولید، درک و دارای اعتبار میشوند و فیزیک انسان در شکلگیری هویت (من) نقشی اساسی دارد. استفاده از سازوکارهای اقناعی مانند زیبا بودن، درآمدزایی و موفقیت کاری در زیرساخت گفتمان بلاگرها تضمینی برای تحقق کنش تقدیر از بدن عمل شده و شکایت از بدن فعلی و پذیرش مسئولیت جراحی ها است.
|