عنوان
|
ارائه مدل پیش بینی دلزدگی زناشویی بر اساس تمایزیافتگی، هوش هیجانی و سلامت روان با میانجی گری تابآوری در زوجین |
تعداد صفحات
|
19 |
نویسنده
|
محمدرضا مهدی قلی - فریده دوکانهای فرد - پانته آ جهانگیر |
مشخصات نشریه
|
خانواده درمانی کاربردی شماره 4 پیاپی 13 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
365-347 |
کلید واژه
|
هوش هیجانی دلزدگی زناشویی تهران تمایزیافتگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره سلامت روانی تابآوری منطقه 1 تهران زوجهای تهرانی ارائه مدل دلزدگی زوجین
|
چکیده
|
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین برازش مدل پیشبینی دلزدگی زناشویی بر اساس تمایزیافتگی، هوش هیجانی و سلامت روان با میانجیگری تابآوری در زوجین انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده منطقه 1 شهر تهران در بازه زمانی نیمه دوم تیر تا پایان شهریور ماه سال 1400 بود، که 248 زوج ( 124 مرد و 124 زن) با روش نمونهگیری غیرتصادفی بصورت در دسترس انتخاب و با روش اجرای اینترنتی با استفاده از مقیاسهای دلزدگی زناشوئی (پاینز، 1996)، هوش هیجانی شات، و همکاران (1998)، تابآوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامههای تمایزیافتگی خود اسکورن و دندی، (2003) و سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1972) مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: نتایج به دست آمده از ارزیابی مدل پیشنهادی به روش معادلات ساختاری نشان داد شاخصهای برازش مدل از سطح مطلوبی برخوردار است. بین تمایزیافتگی (05/0 > P) و سلامت روانی (0۱/0 > P) با دلزدگی زناشویی رابطه معناداری وجود دارد، اما بین هوش هیجانی با دلزدگی زناشویی رابطه معناداری وجود ندارد (05/0 < P). همچنین تابآوری در رابطه بین تمایزیافتگی، هوش هیجانی و سلامت روان با دلزدگی زناشویی زوجین نقش میانجی ندارد. نتیجه گیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان گفت که تمایزیافتگی و سلامت روانی نقش مهمی در دلزدگی زناشویی و به طور کلی روابط زناشویی زوجین دارد، لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمانهای مناسبتر به پژوهشگران و درمانگران حوزه زوج و خانواده یاری میرساند.
|