عنوان
|
بررسی هویت زنان شاهنامه فردوسی با دیدگاه فمینیستی سیمون دوبووار |
تعداد صفحات
|
20 |
نویسنده
|
مریم سعید - علی عشقی سردهی - سید علی اکبر شریعتی فر - سعید روزبهانی |
مشخصات نشریه
|
بهارستان سخن (ادبيات فارسي) - معاونت پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوي - مصوب دانشگاه آزاد سال 19 پیاپی 57 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1401 |
محدوده صفحات
|
88-69 |
کلید واژه
|
فمینیسم دیدگاه فمینیستی زن از دیدگاه فردوسی زنان شاهنامه جنس دوم فردوسی هویت زنان زن در شاهنامه فردوسی شاهنامه فردوسی سیمون دوبووار
|
چکیده
|
شاهنامه شاهکار ارزشمند فردوسی، بازتاب ارزش های فرهنگی و هویّت ملّی ایران است. زنان در شاهنامه فردوسی بر اساس هویّت زنانه خویش در مقاطع مختلف زندگی نقش های متفاوتی را ایفا میکنند. سیمون دوبووار، نویسندۀ فمنیست فرانسوی دهۀ هفتاد، در کتاب «جنس دوّم» زنان را دارای قابلیّت های فکری و یادگیری برابر با مردان می داند که نباید آنها را صرفاً بر اساس برداشتی ثابت از زنانگی قضاوت کرد. هدف از این جستار بررسی نگاه فردوسی به زنان شاهنامه و تحلیل آن با دیدگاه فمنیستی سیمون دوبووار است. این پژوهش که به روش (توصیفی- تحلیلی- تطبیقی) انجام میگیرد نشان می دهد که سیمون دووبوار جوامع زنان را جنس دوّم میداند و زنان باید نقش همسری و مادری را کنار بگذارند تا بتوانند با مردان رقابت کنند. نمونه های بارز از کوچک و فرودست شمردن زنان در برابر مردان، طبیعتی که دووبوار وجود و ماهیّت آن را مورد انتقاد قرار داده است. طبیعتی منحصر به زنان که آنان را غیر قابل اعتماد میسازد، در اشعار فردوسی مشهود است. برخی سرودههای فردوسی زن را کمعقل و جنس دوّم برمیشمرد که نباید در امور کارها با او به مشورت پرداخت. اشعار فردوسی نشاندهندۀ فرهنگ و نظام مردسالار است.
|