عنوان | جنبش زنان و هنر مقاومت در عصر مشروطه |
تعداد صفحات | 44 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران - موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران شماره 3 پیاپی 43 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1401 |
محدوده صفحات | 832-789 |
کلید واژه | جنبش زنان حقوق زنان مطالعات زنان پدرسالاری مطالعات خانواده مشروطیت جامعهشناسی تاریخی زنان در دوران مشروطه حقوق زنان در دوران مشروطیت مطالعات جنسیت |
چکیده |
«حضور زنان در جنبش مشروطه»، با «جنبش زنان در عصر مشروطه» متفاوت است. جنبش مشروطه با دغدغۀ آزادیخواهی و حاکمیت قانون، بهدنبال برابری حقوقی و سیاسی میان شاه و رعیت بود، اما جنبش زنان، دغدغۀ برابری جنسیتی بین زنان و مردان را دنبال میکرد. این جنبش از درون جنبش مشروطه ظهور یافت. پژوهش حاضر در پی آن است که نشان دهد زنان در عصر مشروطه (1285 تا 1304) چگونه بهدنبال انقلابی در انقلاب بودند تا از فرصت انقلاب سیاسی مشروطه بهعنوان بستری برای انقلاب حقوقی زنان بهره بگیرند. این مطالعه با بهرهگیری از روش توصیفی-تحلیلی، به تحلیل مضامین موجود در منابع و اسناد تاریخی میپردازد. یافتهها گویای آن است که زنان در دوران مشروطه، در یک تبعیض جنسیتی سیستماتیک قرار داشتند که از خانه تا جامعه، همۀ عرصهها را بر آنها بسته بود. آنها اجازه نداشتند به مدرسه بروند؛ زیرا مدرسهرفتن فقط حق پسران بود. همچنین آنها اجازه نداشتند به چندهمسری شوهر و کودکهمسری خود اعتراض کنند؛ چرا که خانه در سلطۀ مردان و قوانین در حمایت از آنان بود. زنان حق نداشتند در انتخابات شرکت کنند؛ زیرا حق رأی فقط برای مردان بود. از اینرو جنبش زنان در عصر مشروطه، در سه حوزۀ مختلف، مبارزۀ تاریخی را برای تغییر وضع موجود آغاز کرد: 1. مبارزه برای حق تحصیل زنان؛ 2. مبارزه برای تغییر قوانین خانواده؛ 3. مبارزه برای دستیابی به حق رأی و مشارکت سیاسی. زنان در این دوره به هدف اول خود رسیدند و حق تحصیل را بهدست آوردند. در دو هدف بعدی، اگرچه با تلاش و مطالبهگری چندلایه تا حدی پیش رفتند، درنهایت در دستیابی به این اهداف کامیاب نبودند. بااینحال، در این دو عرصه نیز با راهبرد گفتمانسازی و مطالبهگری در حوزۀ عمومی، راه را برای تغییرات در دورههای بعدی هموار کردند. |
کد مقاله | 44729 |
تعداد بازدید | 60 |
|