عنوان | الگوهای ارتباطات میان فردی والدین و فرزندان در خانواده (تحلیل تجربه فرزندان در خانوادههای تهرانی) |
تعداد صفحات | 31 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات فرهنگ ارتباطات (نامه پژوهش فرهنگي) - پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي - علمی پژوهشی سال 23 پیاپی 58 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 327-297 |
کلید واژه | روابط اعضای خانواده خانوادههای تهرانی ارتباط کلامی تجربه زیسته تهران الگوی ارتباطی رابطه والد فرزند خانواده دانشآموزان دبیرستانی گفتگو روابط در خانواده الگوی ارتباطی خانواده روابط میان فردی دانشآموزان نوجوان گفتگوی میان والدین و دانشآموزان گفتگو در خانواده مکالمات خانوادگی دانشآموزان دوره متوسطه دوم گفتگوی کلامی تجربه فرزندان |
چکیده |
خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که در آن، فرزندان نوع و کیفیت ارتباطات میانفردی و کنش ارتباطی را با والدین خود تجربه میکنند. اعضای خانواده از طریق سازوکار ارتباطات میانفردی نیازها، خواستهها، عواطف، نگرانیها، دغدغهها، تجربهها، افکار، دیدگاهها و احساسات خود را با یکدیگر در میان می گذارند؛ مشورت میکنند؛ تصمیم میگیرند؛ از همدیگر حمایت و پشتیبانی عاطفی و روانی می کنند و تضادها و تنشها را رفع میکنند. هدف مطالعۀ پیش رو تحلیل الگوهای ارتباطات میانفردی والدین و فرزندان در خانواده است. بدین منظور، با رویکرد کیقی، مصاحبه های عمقی با هدف تحلیل تجربۀ زیستۀ 40 نفر از دانشآموزان دختر و پسر در مقطع متوسطۀ دوم در 10 دبیرستان دولتی در 5 نقطۀ شهر تهران صورت گرفت. تحلیل تجربۀ زیستۀ نوجوانان مورد مطالعه نشان میدهد که عمدهترین گفتوگوهای فرزندان و والدین در خانواده از نوع «گفتوگوی گزارشمحور» یا اطلاعرسان درمورد «فعالیتهای آموزشی و درسی فرزندان و اتفاقات مدرسه و یا فعالیتهای روزمرۀ اعضای خانواده» است. نتایج پژوهش حاکی است که سه الگوی ارتباطات کلامی «گفتوشنودی و مشارکتی»، «الگوی مناظرهای و جدلی» و «الگوی تکگویی نصیحتمحور و سرزنشآمیز» در روابط بین والدین و فرزندان قابل مشاهده است. |
کد مقاله | 44647 |
تعداد بازدید | 45 |
|