عنوان
|
پایداری ازدواج بر اساس کیفیت رابطه والدین و دلبستگی: نقش میانجی شخصیت خودشیفته، بیگانگی و تجربه مایی |
تعداد صفحات
|
24 |
نویسنده
|
اعظم نوروزی - نادر منیرپور - حسن میرزاحسینی |
مشخصات نشریه
|
رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 5 شماره 11 پیاپی 74 |
تاریخ انتشار
|
مرداد - 1401 |
محدوده صفحات
|
196-173 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
روابط والدین دانشجویان متأهل دلبستگی کیفیت ارتباط دانشگاه آزاد اسلامی خودشیفتگی بیگانگی از خود بیگانگی پایداری ازدواج بی ثباتی زناشویی شخصیت خودشیفته ناپایداری ازدواج ثبات زناشویی دانشگاه آزاد اسلامی قم تجربه مایی اتحاد زناشویی کیفیت رابطه والدین
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف بررسی مدل پایداری ازدواج بر اساس کیفیت رابطه والدین و دلبستگی با نقش میانجی خودشیفتگی، بیگانگی و تجربه مایی انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی–همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم در سال تحصیلی 1400-1399 بود که از بین آنها به روش نمونه گیری در دسترس 325 نفر انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های شاخص عدم ثبات زناشویی (MII) ادواردز و همکاران (1987)، شخصیت خودشیفته (NPI-16) آمز و همکاران (2006)، اتحاد زناشویی (MAQ) چراغی و همکاران (1396)، کیفیت رابطه والدین (PRQS) آذرین و همکاران (1973) و خرده مقیاس های دلبستگی و از خودبیگانگی در پرسشنامه روابط موضوعی بل (BORRTI) (1995) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل مسیر و نرم افزارهای آماری spss 27 و Lisrel 8.8 انجام شد. در این مدل کیفیت رابطه والدین رابطه مستقم و معناداری با پایداری ازدواج داشت ( 01/0 P < ) و دلبستگی رابطه مستقیم و معناداری با پایداری ازدواج نداشت (05/0 < P)، همچنین کیفیت رابطه والدین و دلبستگی بصورت غیرمستقیم بواسطه از خودبیگانگی، تجربه مایی و خودشیفتگی قادر به پیشبینی پایداری ازدواج بود ( 05/0 P < ). یافته ها نشان دادند که مدل مفروض برازش مطلوبی دارد. بنابراین یافته های پژوهش مبنی بر ارتباط کیفیت رابطه والدین و دلبستگی با پایداری ازدواج بواسطه از خودبیگانگی، تجربه مایی و خودشیفتگی می باشد.
|