عنوان | تأملی هستیشناختی درباره بی حجابی مجازی به مثابه آسیب اجتماعی |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | معرفت فرهنگي اجتماعي - موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) سال 13 شماره 2 پیاپی 50 |
تاریخ انتشار | بهار - 1401 |
محدوده صفحات | 82-67 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | بی حجابی جامعه اسلامی آسیبهای اجتماعی جامعه ایرانی فضای مجازی فضای سایبر هستیشناسی مبانی اسلامی جامعه اسلامی ایرانی بی حجابی مجازی |
چکیده |
جامعهشناسان معاصرِ غربي به آسيبهاي اجتماعي، نظير خودکشي، فقر، نابرابري، بيکاري، حاشيهنشيني، اعتياد به مواد مخدر و امثال آن پرداختهاند؛ اما در اين ميان، برخلاف آنچه در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران آمده، بيحجابي زنان (يا مردان) مطمحنظر آنان قرار نگرفته است. در تاريخ معاصر ايران نيز محققان در جريان سياستهاي کشف حجاب رضاخان پهلوي، بيحجابي را عمدتاً بهمثابه يک آسيب اجتماعي، اغلب در ميدان فيزيکي شهرها و ديگر محافل عمومي فيزيکي مدنظر قرار دادهاند. اين مقاله کوشيده با بهرهگيري از آراء مارتين هايدگر، ژاک دريدا و مکتب فرانکفورت به تمايز هستيشناختي بيحجابي در فضاهاي سايبري ـ مجازي (اعم از عکس، فيلم و مانند آن) نسبت به فضاي فيزيکي ـ اجتماعي اشاره کند. نتيجه توجه به اين تفاوت آن است که اولا،ً بيحجابي مجازي از طريق فرايند اعمال سلطه ناخودآگاه بر مخاطب، نوعي آسيب اجتماعي در جامعه اسلامي و ايراني تلقي ميشود؛ زيرا با هويت تاريخي و مباني آن سازگار نيست. ثانياً، بايد به سبب ماهيت مجازي آن، نهتنها از منظر اسلامي، بلکه از منظر عامِ جامعه انساني نيز آسيب اجتماعي محسوب شود. |
کد مقاله | 44370 |
تعداد بازدید | 75 |
|