عنوان
|
مقایسه اثربخشی مداخله آدلری و هیجان مدار بر صمیمیت زنان دارای تعارض زناشویی: رویکردی فرهنگی |
تعداد صفحات
|
11 |
نویسنده
|
فریبا حسنی - زهرا عازم نیا - فرناز کشاورزی ارشدی - شهربانو قهاری آهنگر کلایی |
مشخصات نشریه
|
مطالعات فرهنگی پلیس (مصوب وزارت علوم) شماره 1 پیاپی 32 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1401 |
محدوده صفحات
|
33-23 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
درمان متمرکز بر هیجان تهران صمیمیت زناشویی رویکرد فرهنگی رویکرد آدلر صمیمیت زنان شهر تهران تعارض زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه 12 تهران صمیمیت زنان زنان دارای تعارضات زناشویی
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ اثربخشی مداخلۀ آدلری و هیجان مدار بر صمیمیت زنان دارای تعارض زناشویی انجام پذیرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، با گروه کنترل همراه و با مرحلۀ پیگیری 3 ماهه بود. جامعۀ آماری را کلیۀ زنان دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی منطقۀ 12 شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند که در مرحلۀ اول با استفاده از روش نمونهگیری دردسترس تعداد 60 نفر زن دارای نمرۀ بالاتر از 111 در پرسشنامۀ تعارضات زناشویی انتخاب و سپس به شیوۀ تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش (20 نفر گروه مداخلۀ آدلری و 20 نفر گروه درمان هیجان مدار) و یک گروه کنترل (20 نفر) جایگذاری شدند. گروه آزمایش اول، در 10 جلسۀ 90 دقیقه ای مداخلۀ آدلری و گروه آزمایش دوم در 10 جلسۀ 90 دقیقه ای درمان هیجان مدار قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های تعارضات زناشویی MCQ ثنایی ذاکر و همکاران (1387) و مقیاس صمیمیت زناشویی MIS تامپسون و والکر (1983) استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس، اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی نشان داد که هر درمان مذکور در مرحلۀ پسآزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل، اثربخشی معناداری بر افزایش صمیمیت داشته است (05/0 > P). افزون بر این، بر اساس آزمون تعقیبی بنفرونی، درمان هیجان مدار اثربخشی بیشتری بر افزایش صمیمیت زناشویی دارد (05/0 > P).
|