عنوان
|
تأثیر دیدگاه عرفانی بر آرای فقهی فقهاء (مطالعه موردی: فتوای ابن عربی به جواز امامت زنان بر مردان در نماز جماعت) |
تعداد صفحات
|
20 |
نویسنده
|
محمد رضائی - فائزه بالائی |
مشخصات نشریه
|
عرفان اسلامی (نامه ادیان و عرفان سابق) - دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان - مصوب دانشگاه آزاد سال 18 پیاپی 72 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
102-83 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
عرفان اجتهاد آراء فقها عرفان اسلامی امامت جماعت بودن زنان دیدگاه فقها دیدگاه فقهی فقه فریقین امام جماعت زن نماز جماعت ابن عربی امامت زن علمای فریقین دیدگاه عرفانی جواز امامت زن بر مرد
|
چکیده
|
مقاله حاضر درصدد تبیین نسبت فقه و عرفان و بیان تأثیر نگاه عرفانی در فرآیند اجتهاد است. با تأمل در فرآیند اجتهاد می توان علوم مؤثر بر فرآیند اجتهاد را از انحصار چند علم محدود خارج نمود. از مسیر این پیش فرضها است که مجتهد به فتوا می رسد و عرفان نیز اگر نگوییم مؤثرترین، حداقل یکی از مبانیِ مؤثر بر فرآیند اجتهاد است. بر این اساس، بخش دوم مقاله به مطالعۀ موردی فتوای ابن عربی در مورد جواز امامت زنان بر مردان در نماز جماعت ( برخلاف نظر مشهور فقهای فریقین) می پردازد. در این راستا مبانی تفکیک انسانیت و حیوانیت، اشتراک زن و مرد در انسانیت، تأویل روایاتی که در ظاهر حکم به برتری مردان می دهند و نگاه متفاوت به مقوله زوجیت و اجتهاد، از آثار ابن عربی استخراج شده است. لازم به ذکر است این نوشتار درصدد اثبات درستی این فتوای ابن عربی و تبیین وی از اجتهاد و جایگاه زنان نیست؛ بلکه هدف این است که اثبات گردد ابن عربی با چنین پیش فرضی، به چنان فتوای نادری رسیده است.
|