عنوان
|
بررسی زنستیزی و زنستایی در دیدگاه جامی (با تکیه بر لیلی و مجنون و سلامان و ابسال) |
تعداد صفحات
|
25 |
نویسنده
|
رقیه خدامی - مهناز رمضانی - زهره سرمد |
مشخصات نشریه
|
تفسیر و تحلیل متون زبان و ادبیات فارسی (دهخدا) - دانشگاه آزاد اسلامي، واحد كرج - مصوب دانشگاه آزاد پیاپی 51 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1401 |
محدوده صفحات
|
319-295 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
شعر فارسی زن در ادبیات زن ستیزی ادبیات فارسی شاعران پارسی جامی سیمای زن زن در شعر فارسی لیلی و مجنون زنستایی اشعار زن در ادب پارسی شعر مردانه شاعران مرد محتوای شعر سلامان و ابسال آثار ادبی زن در شعر
|
چکیده
|
از گذشته تاکنون جایگاه و سیمای زن در ادبیات فارسی یکسان نبوده است و در ادوار تاریخی مختلف، جلوهای از زن ستایی و زن ستیزی در آثار ادبی دیده میشود. جامی به عنوان یکی از شعرای دورۀ تیموریان در اشعار خود جلوههای متفاوتی از زن را مطرح نموده است. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی دیدگاه متناقض نمای جامی دربارۀ سیمای زن در دو مثنوی لیلی و مجنون و سلامان و ابسال پرداخته می شود. هدف از این جستار، واکاوی زن ستایی (لیلی و مجنون) و زن ستیزی (سلامان و ابسال) در اشعار جامی است. بررسی سیمای زن در این دو مثنوی بیانگر دو دیدگاه متضاد در آثار جامی است چنان که در لیلی و مجنون تصویری مثبت از ویژگیهای زن چون تجلی روح الهی، خردمندی، وفاداری، پاکدامنی و ... ارائه نموده و در سلامان و ابسال، زن را موجودی فریبکار، ناقص عقل، وسیلۀ کامجویی مردان، بی وفا، کافر نعمت، بدخو و نادان معرفی کرده است. هر چند گاهی در لیلی و مجنون نیز به ندرت شاهد زن ستیزی از زبان بدگویان برضد لیلی هستیم؛ این امر میتواند هم به شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دورۀ جامی و هم به دیدگاه شخصی او در ارتباط با زن ستیزی و زن ستایی از ارائه داستان و نمادسازی باشد.
|