عنوان | مقایسه اثربخشی مدل گاتمن و درمان هیجان مدار بر احساس تنهایی و تابآوری زوجین |
تعداد صفحات | 18 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی شماره 2 پیاپی 11 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1401 |
محدوده صفحات | 205-188 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوج درمانی درمان متمرکز بر هیجان احساس تنهایی تهران زوج درمانی هیجان مدار نظریه جان گاتمن تابآوری زوجهای تهرانی زوج درمانی گاتمن |
چکیده |
هدف: هدف این مطالعه تعیین مقایسه اثربخشی مدل گاتمن و درمان هیجانمدار بر احساس تنهایی و تاب آوری زوجین بود. روش پژوهش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، همگی زوجین مراجعه کننده به درمانگاه های غرب تهران در سال 1399 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس، 24 زوج (48 نفر) انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله توسط زوج درمانی گاتمن، درمان هیجان مدار و یک گروه کنترل (8 زوج در هر گروه) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت زوج درمانی و درمان متمرکز بر هیجان گاتمن قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. داده ها بر اساس پرسشنامه احساس تنهایی و پرسشنامه تاب آوری جمعآوری و از نرم افزار SPSS و روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که روش مدل گاتمن و درمان هیجان مدار بر احساس تنهایی و تاب آوری زوجین تأثیر داشته است (001/0 > P) اما تفاوت معنیداری بین دو درمان از نظر اثربخشی وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه میتوان گفت که روش مدل گاتمن و درمان هیجانمدار بر اساس احساس تنهایی و تابآوری زوجین الگوی مؤثری برای افزایش رضایت زناشویی زوجین است و میتوان از آن به عنوان یکی از روشهای درمانی یا آموزشی در برنامههای زوج درمانی استفاده کرد. |
کد مقاله | 44235 |
تعداد بازدید | 81 |
|