عنوان
|
رابطه سبک دلبستگی با نگرش به تصویر بدنی در دانشآموزان دختر مقطع متوسطه: نقش واسطهای نگرش فرهنگی اجتماعی به ظاهر و پذیرش خود |
تعداد صفحات
|
26 |
نویسنده
|
مائده هاشمیان - عبدالعزیز افلاک سیر - محمدعلی گودرزی - چنگیز رحیمی |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهای علوم شناختی و رفتاری - دانشگاه اصفهان سال 11 شماره 2 پیاپی 21 |
تاریخ انتشار
|
پاییز و زمستان - 1400 |
محدوده صفحات
|
26-1 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
دختران نوجوان دانشآموزان دختر دختران اصفهان دلبستگی تصویر بدنی اصفهان دانشآموزان دختر دبیرستانی سبکهای دلبستگی دانشآموزان دبیرستانی مدل ساختاری نگرش فرهنگی نگرش اجتماعی نگرش دختران دیدگاه نوجوانان دانشآموزان نوجوان نگرش نسبت به ظاهر پذیرش خود نگرش به تصویر بدنی
|
چکیده
|
ارزیابی نوجوانان از ظاهر جسمانی خود، مهمترین متغیر در پیشبینی ادراک آنان از خودشان است؛ چراکه نخستین بُعد شکلگیری هویت در انسان، درک بدن و هویت بدنی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی مدل ساختاری نگرش به تصویر بدنی بر اساس سبک دلبستگی با نقش میانجی نگرش فرهنگی اجتماعی به ظاهر و پذیرش خود در میان دختران نوجوان بود. نوع پژوهش حاضر توصیفی همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ دختران نوجوان شهر اصفهان بود که 567 نفر از آنان بهشیوۀ نمونهگیری تصادفی خوشهای مشارکت کردند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای نگرش فرد دربارۀ تصویر بدنی خود (1997)، پرسشنامۀ سبک دلبستگی کولینز (1990)، نگرشهای اجتماعی فرهنگی به ظاهر (1995) و پذیرش خود (2001) استفاده شد. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری با نرمافزار ایموس استفاده شد. نتایج نشان داد سبک دلبستگی، پذیرش خود و نگرش فرهنگی اجتماعی به ظاهر بر نگرش به تصویر بدنی اثر مستقیم ( 05/0 p < ) و سبکهای دلبستگی با میانجیگری پذیرش خود و نگرش فرهنگی اجتماعی به ظاهر بر نگرش به تصویر بدنی تأثیر غیرمستقیم دارند ( 05/0 p < ). همچنین، نتایج نشان داد مدل ارائهشده از برازش مناسبی برخوردار است و نقش متغیرهای سبک دلبستگی، نگرش فرهنگی اجتماعی به ظاهر و پذیرش خود در نگرش به تصویر بدنی تأیید شد؛ بنابراین، در زمینۀ نگرش به تصویر بدنی، باید متغیرهای سبک دلبستگی و نگرش فرهنگی اجتماعی به ظاهر و پذیرش خود از سوی مدارس، آموزشگاهها، مراکز مشاوره و کلینیکهای زیبایی مورد توجه قرار گیرد و بهمنظور ارتقای نگرش به تصویر بدنی در افراد، آموزشهای لازم درجهت ارتقای روابط والد و کودک برای تقویت دلبستگی صورت بگیرد و تلاش رسانهای و فرهنگی و آموزشی بهمنظور مبارزه با استانداردهای تحمیلی دربارۀ زیبایی و خودپذیری مشروط صورت بگیرد. علاوهبراین، والدین و معلمان، خود بهعنوان الگویی عمل کنند که متأثر از پیامهای زیبایی نیست و با تقویت توجه به ابعاد غیرظاهری در افراد، به ارتقای نگرش به تصویر بدنی آنان کمک کنند.
|