عنوان
|
بررسی اثربخشی برنامه آموزش فرزندپروری مبتنی بر میانجیگری شناختی هیجانی بر بهبود تعامل مادر کودک و افزایش خودکارآمدی مادران |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
فروغ پورطاهری - امیر امین یزدی - حسین کارشکی - مهدی رحیمی |
مشخصات نشریه
|
خانواده و پژوهش سال 19 شماره 1 پیاپی 54 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1401 |
محدوده صفحات
|
58-41 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
فرزندپروری آموزش مادران یزد (شهرستان) رابطه والد فرزند خودکارآمدی رابطه مادر کودک والدگری آموزش فرزندپروری خودکارآمدی مادر تعارضات مادر فرزندی خودکارآمدی والدینی میانجیگری خودکارآمدی والدگری بهبود رابطه میانجیگری شناختی هیجانی
|
چکیده
|
از مجموع متغیرهای مؤثر بر رشد کودک یک مورد بیشترین توضیح را برای تنوع در فرایند رشد کودکان ارائه میکند و آن کیفیت تعاملات اولیۀ آنها با افرادی است که شخصیتی مرکزی در زندگی کودک هستند. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی اثربخشی برنامۀ آموزش فرزندپروری مبتنی بر میانجیگری شناختی - هیجانی در بهبود رابطۀ مادر - کودک و افزایش خودکارآمدی مادران کودکان 3 تا 6 سال شهرستان یزد انجام شده است. این پژوهش از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. جامعۀ آماری پژوهش شامل همۀ مادرانی بود که دارای کودک 3 تا 6 سال بدون هرگونه اختلال تشخیص داده شده بودند و در پاییز سال 1397 کودکان خود را به مهدهای کودک شهرستان یزد سپرده بودند. نمونۀ پژوهش شامل 23 مادر داوطلب شرکت در پژوهش بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (10 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایشی در شش جلسۀ هفتگی برنامۀ آموزشی فرزندپروری مبتنی بر میانجیگری شناختی - هیجانی را دریافت کرد، درحالیکه گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. پیش از شروع و پس از پایان برنامۀ آموزشی، هر دو گروه شرکتکننده در پژوهش پرسشنامۀ رابطۀ والد- کودک پیانتا (1992) و مقیاس خوداثرمندی والدگری دومکا و همکاران (1996) را تکمیل کردند. دادهها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل نشان داد که آموزش فرزندپروری مبتنی بر میانجیگری شناختی - هیجانی کیفیت رابطۀ مادر- کودک را بهبود میبخشد و موجب کاهش تعارض میان مادر- کودک میشود و نیز خودکارآمدی مادران را افزایش میدهد. نتایج پژوهش حاضر اهمیت نقش میانجیگری در پرورش کودک و تعامل میان مادر و کودک را باز مینماید.
|