عنوان
|
اثربخشی ترکیب دو رویکرد اخلاقمدار (بخشایشگری) و هیجانمدار بر سخترویی و نگرش به طلاق در زنان متقاضی طلاق |
تعداد صفحات
|
31 |
نویسنده
|
ابراهیم نامنی - آزاده مذهب یوسفی - مژگان روزبهانی |
مشخصات نشریه
|
فرهنگ مشاوره و رواندرمانی (فرهنگ مشاوره سابق) - دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی سال 13 پیاپی 50 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1401 |
محدوده صفحات
|
67-37 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رویکرد هیجان مدار سخترویی سبزوار (شهرستان) زنان متقاضی طلاق نگرش به طلاق بخشایشگری باورهای فراشناختی طلاق زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره رویکرد اخلاق مدار ترکیب رویکرد اخلاق مدار و هیجان مدار
|
چکیده
|
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ترکیب دو رویکرد درمانی اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار بر سخت رویی و نگرش به طلاق در زنان متقاضی طلاق انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه پژوهش تمام زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده در شهر سبزوار که در 6 ماه اول سال 99 به این مراکز مراجعه کردند که از میان آنها 30 زن متقاضی طلاق به صورت نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سخت رویی کوباسا (1979) و مقیاس نگرش به طلاق کینایرد و جرارد (1986) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، تلفیق دو رویکرد درمانی اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار بر سخت رویی و نگرش به طلاق در زنان متقاضی طلاق تأثیر دارد (05/0 > p)؛ لازم به ذکر است، ماندگاری اثر درمان بعد از دو ماه حفظ شده است (05/0 > p). بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت برای کاهش مشکلات زنان متقاضی طلاق و افزایش سخت رویی آنان در مقابله با مشکلات زندگی زناشویی می توان از تلفیق دو رویکرد اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار استفاده نمود.
|