عنوان | تمایل به بی فرزندی و تک فرزندی در میان زوجین تازه ازدواج کرده در ایران |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پایش - پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی - علمی پژوهشی سال 21 شماره 1 |
تاریخ انتشار | بهمن و اسفند - 1400 |
محدوده صفحات | 79-69 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | فرزندآوری ایران میزان باروری کمفرزندی فرزندآوری خانواده قومیت قصد باروری باروری پایین تأثیر قومیت قوم بلوچ رفتار باروری کمفرزندآوری زوجین ایرانی گرایش به فرزندآوری خانوادههای تک فرزند تک فرزندی تصمیم به فرزندآوری کاهش فرزندآوری زوجین تازه ازدواج کرده گرایش به باروری تصمیم تک فرزندی بیفرزندی رفتار فرزندآوری زوجین تک فرزند خانواده بیفرزندی قوم گیلک قوم عرب بی میلی به فرزندآوری |
چکیده |
مقدمه: آگاهی از تمایلات فرزندآوری افراد که نقش کلیدی در پیشبینی رفتارهای آینده باروری دارد، از مهمترین موضوعات در جوامع با باروری پایین است. هدف مطالعه حاضر بررسی تمایلات باروری زوجین تازه ازدواجکرده در ایران بود. مواد و روش کار: تحقیق حاضر با استفاده از تکنیک تحلیل ثانویه، دادههای پیمایش ملی ازدواج در ایران (1397-1396) را مورد تجزیهوتحلیل قرار داد. نمونه مورد تحقیق 8977 نفر از زوجین تازه ازدواجکرده بودند که در مراکز استانی، مورد مصاحبه قرار گرفتند. یافتهها: نتایج حاکی از آن بود که 2/1 درصد افراد قصد بیفرزندی و 16/9 درصد نیز تمایل به تکفرزندی دارند. مهمترین دلایل قصد بیفرزندی، هزینههای اقتصادی فرزندان و عدم علاقه به فرزند عنوان شده است. قومیت یکی از تعیینکنندههای اصلی در تمایل به کمفرزندآوری است. بلوچها و عربها بیش از سایر اقوام تمایل به داشتن فرزندان زیاد دارند و گیلکها بیشترین تمایل به بیفرزندی و تکفرزندی داشتند. علاوه بر این، تحصیلات، میزان شرکت در مناسک مذهبی، وضعیت اشتغال و مذهب از عوامل تاثیرگذار بر تمایل به کمفرزندی هستند. نتیجهگیری: اگرچه قصد بیفرزندی در سطح پایینی قرار دارد، اما تمایل حدود یک پنجم افراد به کمفرزندآوری با توجه به گسترش تحصیلات عالی و مشکلات اقتصادی جامعه، میتواند تاثیرات منفی بر میزانهای باروری در آینده داشته باشد. برای جلوگیری از این موضوع، سیاستگذاران باید سیاستهای مصالحهای و برنامههای مراقبتی فرزندان را در اولویت قرار دهند. |
کد مقاله | 43651 |
تعداد بازدید | 94 |
|