عنوان
|
مقایسه تأثیر آموزش ارتباط مؤثر والد و کودک با توانمندسازی شناختی بر بهبود عملکرد کودکان مبتلا به کم توجهی بیش فعالی |
تعداد صفحات
|
12 |
نویسنده
|
فاطمه نجفی - مهشید تجربه کار - حسن محمدطهرانی |
مشخصات نشریه
|
توانمندسازی کودکان استثنایی - انجمن علمی کودکان استثنایی ایران سال 12 شماره 4 پیاپی 37 |
تاریخ انتشار
|
زمستان - 1400 |
محدوده صفحات
|
37-26 |
کلید واژه
|
کرمان اختلال بیش فعالی کم توجهی رابطه والد فرزند ارتباط مؤثر کودکان دارای فزون کنشی/ نارسایی توجه خانوادههای دارای کودک بیش فعال آموزش روابط والد فرزند توانمندسازی شناختی
|
چکیده
|
هدف از این پژوهش مقایسه تأثیر آموزش ارتباط مؤثر والد و کودک با توانمندسازی شناختی، بر بهبود عملکرد کودکان مبتلا به کم توجهی بیشفعالی بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل در نظر گرفته شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۷ تا ۱۱ سال بودند که در سال 1399 به مرکز مشاوره آموزش و پرورش ناحیه ۲ کرمان مراجعه کردند. تعداد این کودکان 275 دانش آموز (101 دختر و 174 پسر) بود که مبتلا به اختلال کم توجهی بیشفعالی تشخیص داده شدند. بعد از تکمیل مقیاس رتبه بندی کانرز والدین (CPRS)، توسط والدین این کودکان، 60 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند (20 نفر در هر گروه). پس از ریزش نمونه ها، تعداد آزمودنی ها در هر گروه به 15 نفر کاهش یافت. کودکان گروه توانمندسازی شناختی تحت 10 جلسه توانمندسازی شناختی و والدین گروه ارتباط مؤثر والد و کودک تحت آموزش 10 جلسه ای ارتباط مؤثر والد و کودک قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های جمع آوری شده با مدل آماری کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو روش بر عملکرد کودکان مبتلا به کمبود توجه و بیش فعالی اثر دارد. اما روش آموزش ارتباط والد و کودک در بهبود عملکرد این کودکان مؤثرتر از روش توانمندسازی شناختی بود. بنابراین، از این شیوه های آموزشی می توان در بهبود عملکرد کودکان مبتلا به کم توجهی بیشفعالی بهره جست و پیشنهاد میشود هر دو روش در کنار هم به کار گرفته شوند.
|