عنوان | رابطه نقش جنسیتی با بی ثباتی ازدواج: نقش تعدیل کنندگی جهتگیری در رابطه جنسی در مردان |
تعداد صفحات | 25 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی - انجمن علمی ایرانی مطالعات زنان شماره 1 پیاپی 10 |
تاریخ انتشار | بهار - 1401 |
محدوده صفحات | 611-587 |
کلید واژه | نقشهای جنسیتی روابط جنسی تهران جهتگیری مشارکتی جهتگیری مبادلهای بی ثباتی ازدواج ثبات ازدواج مردان تهران جهتگیری در رابطه جنسی جهتگیری توقع |
چکیده |
هدف: هدف این پژوهش تعیین نقش تعدیلکنندگی جهتگیری در رابطه جنسی مردان، با بی ثباتی ازدواج بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش مردان ساکن شهر تهران بودند که حداقل یک سال از زندگی مشترکشان گذشته بود. بهاینترتیب، 150 نفر به روش نمونهگیری در دسترس از نقاط مختلف شهر تهران با مراجعه به مکانهای عمومی و با توزیع پرسشنامه در فضای مجازی انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش شامل پرسشنامههای بیثباتی ازدواج بوث و همکاران (1983)، نقشهای جنسیتی بم (1974) و جهتگیری در رابطه جنسی هاگز و اسنل (1990) بودند. یافتهها: نتایج نشان داد که جهتگیری در رابطه جنسی، نقش تعدیلکنندگی در رابطه نقشهای جنسیتی با بیثباتی ازدواج دارد. بالا بودن جهتگیری مشارکتی در رابطه جنسی، کاهش بیثباتی ازدواج را به همراه دارد. جهتگیری مبادلهای در رابطه جنسی، بالا بودن آن سبب افزایش بیثباتی ازدواج در مردان میشود. همچنین در جهتگیری توقع در رابطه جنسی، بالا رفتن آن افزایش بیثباتی ازدواج در مردان را به همراه دارد (01/0 = P). نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد در مردانی که جهتگیری توقع، مبادلهای و توقع در رابطه جنسی بالا بوده، افزایش نقشهای جنسیتی باعث کاهش بیثباتی میشود؛ اما در مردانی که جهتگیری مشارکتی و مبادلهای پایین بوده، افزایش نقشهای جنسیتی تغییری در میزان بیثباتی ازدواج ندارد. |
کد مقاله | 43298 |
تعداد بازدید | 43 |
|