عنوان | اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر استرس والدگری مادران و پذیرش والدینی کودکان تیزهوش پرخاشگر |
تعداد صفحات | 20 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | خانواده درمانی کاربردی - انجمن علمی ایرانی مطالعات زنان شماره 1 پیاپی 10 |
تاریخ انتشار | بهار - 1401 |
محدوده صفحات | 20-1 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | کودکان تیزهوش تهران پرخاشگری کودکان والدگری تحلیل ارتباط متقابل پذیرش والدین استرس والدگری والدگری مادران کودکان پسر کاهش استرس پسران تیزهوش پرخاشگری پسران |
چکیده |
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل بر استرس والدگری مادران و پذیرش والدینی کودکان تیزهوش پرخاشگر انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کودکان پسر تیزهوش پرخاشگر 12-8 سال در شهر تهران در سال 1400 بود که 30 کودک با روش نمونهگیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند و مادران آنها در گروههای آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، مداخله تحلیل رفتار متقابل را طی 8 جلسه 120 دقیقهای دریافت کردند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه استرس والدگری (آبیدین 1990) و پرسشنامه طرد- پذیرش والدین (رونر 2007) استفاده شد. دادههای با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که مداخله تحلیل رفتار متقابل در کاهش استرس والدگری مادران و افزایش پذیرش والدینی کودکان تیزهوش پرخاشگر تأثیر داشته است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان تأثیر آموزش تحلیل رفتار متقابل بر استرس والدگری (33/10 = F) و پذیرش والدینی (50/34 = F) معنادار بوده است (05/0 > P). نتیجهگیری: بر اساس یافتههای حاصل از این پژوهش میتوان گفت آموزش تحلیل رفتار متقابل از طریق شناخت ارزشهای وجودی و بهبود ارتباطات بینفردی منجر به کاهش استرس والدگری و افزایش پذیرش والدینی کودکان تیزهوش پرخاشگر میشود. |
کد مقاله | 43281 |
تعداد بازدید | 118 |
|