عنوان | حکم تبدیل عقد نکاح موقت به دائم با فرض ذکر نکردن مدت در صیغه |
تعداد صفحات | 24 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات فقهی حقوقی زن و خانواده - دانشگاه ادیان و مذاهب - مصوب حوزوی سال 4 پیاپی 7 |
تاریخ انتشار | بهار و تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 104-81 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | صیغه ازدواج دائم مدت قصد مدت ازدواج موقت ازدواج موقت عدم ذکر مدت اراده صیغه عقد نکاح تبعیت عقد از قصد نسیان ذکر اجل نیت |
چکیده |
یکی از اصول مسلّم نزد فقهای شیعه در باب معاملات مسئلهٔ تبعیت عقود از قصد و نیّت است. با این حال، در فقه شیعه به مسائلی برمیخوریم که ظاهرشان با این قاعده مخالفت دارد و حکم به تحقق عقدی برخلاف قصد متعاقدین شده است. از جملهٔ این مسائل تبدیل عقد نکاح موقت به نکاح دائم در صورت ذکر نشدن مدت به سبب فراموشی یا حیا یا ترک عمدی آن است. از آنجا که این مسئله برخلاف قاعده تبعیت عقود از قصود بوده، این پرسش مطرح میشود که چگونه وقتی شخصی ارادهٔ نکاح دائم نداشته است، صیغهای که خوانده موجب پیدایش نکاح دائم میشود؟ در این مقاله ادله تبدیل نکاح موقت به دائم را بازخوانی میکنیم و در صددیم که بگوییم اولاً مستند تبدیل نکاح موقت به دائم دچار خدشه است؛ ثانیاً برای اثبات محققنشدن نکاح دائم دو دلیل جدید مطرح کردهایم. این مقاله از روش تحلیلی بهره جسته است. |
کد مقاله | 43133 |
تعداد بازدید | 130 |
|