عنوان
|
تحلیل مقایسهای استعارههای مفهومی در اشعار فروغ فرخزاد و غاده السمان با تکیه بر حوزه مفهومی عشق |
تعداد صفحات
|
33 |
نویسنده
|
زهره قربانی مادوانی - سمیه آقابابائی |
مشخصات نشریه
|
متنپژوهی ادبی (زبان و ادب سابق) - دانشگاه علامه طباطبایی - علمی پژوهشی پیاپی 89 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1400 |
محدوده صفحات
|
305-273 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
شاعران زن فروغ فرخزاد شعر فروغ فرخزاد عشق شعر زنان شاعران معاصر زن غاده السمان شاعران معاصر شاعر معاصر عرب استعاره مفهومی
|
چکیده
|
در نظریۀ استعارۀ مفهومی، استعاره ها متکی بر روابط معنایی میان واژه ها هستند که به عنوان ابزاری برای درک نوع فهم انسان از امور انتزاعی و امور محسوس جهان عمل می کنند. ادبیات در پیوند با نظریۀ «استعارۀ مفهومی» دارای «حوزه های مبدأ» و «حوزه های مقصد» گوناگونی هستند که از طریق این حوزه ها مفاهیم انتزاعی را به صورت ملموس برای آن مخاطبان تبیین می کنند. مسألۀ این پژوهش بررسی اشعاری از فروغ فروخزاد و غادۀ السمان است که حوزۀ مبدأ یا مقصد آنها «عشق» و واژه های همحوزه با آن است. روش مورد استفاده در این پژوهش کاربرد مبانی و اصول این نظریه در اشعار این دو شاعر و شناخت حوزه های مبدأ پرکاربرد است تا از این طریق به هدف ویژگی های شناختی، ساختهای فرهنگی، اجتماعی و جهان بینی های ذهن این دو شاعر زن از دو ناحیۀ متفاوت در ارتباط با عنصر عشق دست یافته شود. از جمله نتایج حاصل از پژوهش انتخاب قلمروهای مبدأ چون اشیاء، حیوان، گیاه و پدیده های طبیعی و نوع بار معنایی حاصل از آنها است که نوع دیدگاه این شاعران زن را نسبت به عشق آشکار میکند. از دیگر نتایج حاصلْ بسامد حوزه های مفهومی با بار معنایی مثبت چون سرزندگی و آرامشبخش بودن عشق، شور و حیاتبخشی آن، جاودانگی، نشاط بخش بودن آن، محبوب بودن آن و... در استعاره های مفهومی این دو شاعر بیشتر از حوزه های مفهومی با بار معنایی منفی چون دردآلود بودن، غم آور، نابودگر، ستمگر، آسیب رساننده، ناعادلانه، قابل پیش بینی نبودن آن و ... است. در نهایت این دو شاعر در حوزه های مبدأ غیرملموس نیز معانی مثبت و منفی چون ایثار، هنر، نفرین، خیرگی، فراق و... برای عشق در نظر گرفته اند.
|