عنوان | موقعیت طبقاتی زنان در تعارض با کلیشههای جنسیتی در متون عرفانی تعلیمی |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | جستارهای نوین ادبی (ادبیات و علوم انسانی) - دانشگاه فردوسی مشهد - علمی پژوهشی سال 54 شماره 3 پیاپی 214 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1400 |
محدوده صفحات | 97-81 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | جنسیت عطار نیشابوری ادبیات عرفانی طبقه اجتماعی کلیشههای جنسیتی زن از دیدگاه مولوی زن در اشعار مولانا زن در مثنوی معنوی جایگاه زنان موقعیت طبقاتی کنیز دیدگاه سنایی به زن جایگاه طبقاتی زنان مثنوی معنوی مولوی شخصیت و جایگاه زن در منظومههای تعلیمی شخصیت و جایگاه زن در منظومههای عرفانی زن در منظومههای عطار زن در دیدگاه عطار زن در ادبیات عرفانی متون عرفانی طبقات زنان سنایی غزنوی حکایتهای مثنوی منظومههای عرفانی جایگاه طبقاتی طبقه اجتماعی زنان گفتمان عرفانی متون عرفانی تعلیمی زنان منسوب به دربار |
چکیده |
جایگاه زنان در متون عرفانیتعلیمی بهجهت نمادوارگیِ نفس همواره در سطحی پایینتر از مردان که تمثیل عقل هستند، درنظر گرفته شده است و گفته شده که گفتمان عرفانی که در آن زنستیزی معادل نفسستیزی و دنیاگریزی است، بیش از گفتمانهای دیگر ادبیات فارسی زندشمن است. این مقاله ابتدا با رویکردی ملهم از میلت که اِعمال سیاستهای جنسی را در سه حوزۀ منزلت، نقش و منش دنبال میکند، به بررسی جایگاه، نقش و منش زنان طبقۀ بالا (زنان منسوب به دربار) و متقابلاً زنان طبقۀ پایین (کنیزان) در حکایات سه منظومهسرای شاخص ادبیاتِ عرفانی، یعنی سنایی، عطار و مولوی میپردازد و سپس نقش زنان را در بافت عرفانیِ حکایات مورد بررسی قرار میدهد و درنهایت با توجه به نقش زنان در هر دو بافت، رویکرد سه نویسنده را به زن ارزیابی میکند. مهمترین دستاورد این مقاله این است که جایگاه دقیق گفتمان عرفانیتعلیمی را در بازتولید و یا عدم بازتولید کلیشههای جنسی که تحت تاثیر مستقیم قشربندی اجتماعی است، آشکار میکند و به بررسیِ سازوکار و شیوۀ اعمال پدرسالاری میپردازد. |
کد مقاله | 43048 |
تعداد بازدید | 189 |
|