عنوان | مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر رویکرد هیجان مدار و خود شفقتورزی بر تعارضهای زناشویی و تمایزیافتگی خود زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی |
تعداد صفحات | 15 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد سال 64 شماره 4 |
تاریخ انتشار | مهر و آبان - 1400 |
محدوده صفحات | 3531-3517 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | درمان متمرکز بر هیجان رویکرد هیجان مدار تمایزیافتگی مشهد خیانت زناشویی زنان مشهد تمایزیافتگی خود خیانت تعارض زناشویی زنان آسیبدیده از خیانت همسر خیانت خانوادگی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شفقت خود خیانت زوج |
چکیده |
مقدمه: هدف اصلی این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر رویکرد هیجان مدار و خود شفقت ورزی بر تعارضهای زناشویی و تمایز یافتگی خود زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی بود. روش کار: این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری کلیه زنان آسیبدیده از خیانت زناشویی شهر مشهد سال 99-1398 بود. نمونه آماری 45 نفر ازاین زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در گروههای آزمایشی و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگماری شدند. گروههای مداخله آموزش هیجان مدار و خود شفقتورزی را به شکل جداگانه طی دو ماه 8 جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. برای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه تجدید نظر شده تعارضهای زناشویی ثنایی (1379)، پرسشنامه تجدیدنظر شده تمایزیافتگی خود اسکورون و اسمیت (2003) استفاده شد. دادهها بر اساس آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد آموزش مهارتهای رویکرد هیجان مدار و خود شفقت ورزی بر تعارضهای زناشویی و تمایز یافتگی خود زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی تأثیر معناداری دارد (05/0 > p). علاوه بر این، نتایج آزمون تعقیبی نشان داد بین اثربخشی این دو مداخله تفاوت معناداری وجود داشته (05/0 > p) و تأثیر آموزش مهارتهای رویکرد هیجان مدار نسبت به خود شفقت ورزی در متغیر تمایز یافتگی خود معنادار بوده است. نتیجه گیری: یافتههای پژوهش نشان داد آموزش رویکرد هیجانمدار با افزایش آگاهی هیجانی و آگاهی از عاملیت در تجربه و تغییر پردازشها به عنوان یک آموزش کارآمد جهت بهبود الگوهای تعاملی زنان آسیب دیده ازخیانت زناشویی مورد استفاده قرار گیرد. |
کد مقاله | 42982 |
تعداد بازدید | 80 |
|