عنوان | رابطه الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده مبدأ با نگرش به ازدواج: نقش واسطهای تمایزیافتگی |
تعداد صفحات | 17 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهای كاربردی روانشناختی (مصوب وزارت علوم) شماره 3 |
تاریخ انتشار | پائیز - 1400 |
محدوده صفحات | 305-289 |
کلید واژه | تهران تمایزیافتگی جهتگیری ارتباطی گفت و شنود جو عاطفی خانواده الگوی ارتباطی نگرش به ازدواج خانواده مبداء جهتگیری ارتباطی همنوایی دانشجویان مجرد جو خانواده الگوی ارتباطی خانواده جو عاطفی نگرش واقع بینانه نگرش خوش بینانه نگرش ایده آل گرایانه |
چکیده |
هدف پژوهش حاضر، مطالعۀ رابطۀ الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده مبدأ با نگرش به ازدواج با توجه به نقش میانجیگر تمایزیافتگی است. این مطالعه بنیادی است و بهروش کمی همبستگی از نوع معادلات ساختاری انجام شده است. جامعۀ آماری شامل دانشجویان مجرد شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 هستند. برای این منظور، 325 دانشجو (۲۳۰ دختر و ۹۰ پسر) از دانشجویان شهر تهران به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، مقیاسهای نگرش به ازدواج (MAS)، الگوی ارتباطی خانواده (RFCP)، جو عاطفی (Hill-Bern) و تمایزیافتگی (DSI-SF) بود. دادهها با استفاده از معادلات ساختاری و بهکمک نرمافزار SPSS 24 و AMOS تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان میدهد از میان الگوهای ارتباطی خانواده مبدأ، الگوی گفتوشنود و الگوی همنوایی ارتباط معناداری با تمایزیافتگی دارند. همچنین بین جو عاطفی خانوادۀ مبدأ و تمایزیافتگی و نیز بین تمایزیافتگی و نگرش خوشبینانه، واقعگرایانه و ایدئال به ازدواج رابطۀ معناداری وجود دارد (05/0 ≥ p). بهعلاوه، تمایزیافتگی در ارتباط بین الگوی گفتوشنود و جو عاطفی خانوادۀ مبدأ با نگرش خوشبینانه به ازدواج، نقش میانجی دارد؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت، با بهبود الگوهای ارتباطی و جو عاطفی خانواده مبدأ و درنتیجه با افزایش تمایزیافتگی افراد میتوان به کسب نگرش خوشبینانه، واقعگرایانه و ایدئالگرایانه به ازدواج کمک کرد. |
کد مقاله | 42917 |
تعداد بازدید | 265 |
|