عنوان | بررسی نقش میانجی اعتماد و امنیت در رابطه تمایزیافتگی با صمیمیت زناشویی در زنان |
تعداد صفحات | 8 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | اصول بهداشت روانی (مصوب وزارت بهداشت) شماره 5 |
تاریخ انتشار | مهر و آبان - 1400 |
محدوده صفحات | 374-367 |
زبان | انگلیسی |
کلید واژه | امنیت زنان متأهل احساس امنیت تمایزیافتگی صمیمیت زناشویی مشهد اعتماد زنان مشهد تمایزیافتگی خود اعتماد زناشویی امنیت روانی |
چکیده |
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی اعتماد و امنیت در رابطه تمایزیافتگی با صمیمیت زناشویی بود. روش کار: جامعه آماری این پژوهش توصیفی-همبستگی، زنان متاهل غیر بالینی ساکن شهر مشهد در زمستان 1397 بودند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به جدول مورگان تعداد 400 نفر انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه صمیمیت باگاروزی (2001)، پرسشنامهی تمایز یافتگی خود اسکورون و دندی (1998)، پرسشنامهی اعتماد گاتمن (2012)، و پرسشنامهی امنیت روانی مازلو (2004) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی، روش تحلیل مسیر و نرم افزار Amose 24 استفاده شد. یافته ها: یافتههای حاصل از تحلیل مسیر نشان می دهد که مدل پیشنهادی با داده ها برازش دارد (GFI = 0/83 RMSEA = 0/04) همچنین یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون نشان می دهد که صمیمیت زناشویی از طریق تمایزیافتگی قابل پیش بینی است ( p < 0.05). صمیمیت زناشویی از طریق احساس امنیت قابل پیش بینی است ( p < 0.05). صمیمیت زناشویی از طریق اعتماد قابل پیش بینی است ( p < 0.05). نتیجه گیری: در نهایت با توجه به یافته های به دست آمده می توان بیان کرد که تمایز یافتگی بر میزان اعتماد زناشویی، احساس امنیت و صمیمیت تاثیر گذار است. لذا می توان با افزایش تمایز یافتگی، اعتماد زناشویی، صمیمیت و احساس امنیت را در زنان افزایش داد. |
کد مقاله | 42898 |
تعداد بازدید | 108 |
|