عنوان | تحلیل فقهی حقوقی استیذان زن از شوهر در خروج از منزل با تأکید بر قاعده معروف |
تعداد صفحات | 22 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | پژوهشهاي فقهی (پژوهشهای دینی) - دانشگاه تهران شماره 4 |
تاریخ انتشار | زمستان - 1400 |
محدوده صفحات | 1422-1401 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | نشوز قرآن فقه شیعه ادله فقهی خروج زن از منزل نشوز زن فقهای شیعه آیات قرآن اذن مصلحت خانواده اذن شوهر در خروج زن از منزل دیدگاه فقها اذن زوج دیدگاه فقهی نشوز زوجه نشوز زن در حقوق موضوعه ایران نشوز زن در فقه تحلیل فقهی تحلیل حقوقی حکم استیذان از زوج استیذان خروج از منزل قاعده معروف |
چکیده |
نظام حقوق خانواده در اسلام متضمن حقوق و تکالیفی است که از جانب شارع برای اعضای خانواده، از جمله زن و شوهر مقرر شده است. یکی از وظایف زن در خانواده، محدودیت خروج از منزل است. دربارة این حکم دیدگاههای گوناگونی بیان شده است. بهطور کلی در مورد شرطیت استیذان برای خروج زن از منزل، دو نظریه میان فقهای شیعه وجود دارد: مطابق نظر مشهور فقها، زن مطلقاً و در هیچ شرایطی حق خروج از منزل را بدون اذن و رضایت شوهر ندارد و خروج بدون اذن شوهر موجب نشوز زن میگردد. نظر غیرمشهور این است که خروج زن بدون اذن شوهر در صورت تنافی با حق استمتاع وی ممنوع است؛ بنابراین در صورت مسافرت شوهر یا زمانیکه شوهر نمیتواند هیچگونه استمتاعی داشته باشد، خروج بدون اذن بلامانع است. این نوشتار درصدد آن است که با مراجعه و تحلیل ادلة فقهی، بهویژه آیات قرآن، به اثبات رساند که نظریة سومی وجود دارد و آن اینکه خروج زن از منزل نیازمند اذن شوهر است؛ اما وی باید با رعایت قاعدة معروف و رعایت مصالح خانواده که فراتر از مصلحت فردی است، دربارة استیذان زن تصمیم بگیرد. |
کد مقاله | 42847 |
تعداد بازدید | 137 |
|