عنوان | مدل علی اختلال خوردن بر اساس خودشیء انگاری، اجتناب تجربهای و کمال گرایی با نقش واسطهای نگرانی از تصویر بدنی در جامعه زنان دارای اضافه وزن |
تعداد صفحات | 16 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | زن و جامعه (جامعهشناسی زنان سابق) پیاپی 47 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 176-161 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | تصویر بدنی کمال گرایی اضافه وزن اختلالات خوردن خودشیءانگاری نگرانی از تصویر بدنی کنگاور (شهرستان) اجتناب تجربهای خودشیءانگاری زنان |
چکیده |
هدف: اضافه وزن تحت تاثیر عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی قرار دارد. یکی از متغیرهایی که با اضافه وزن در ارتباط می باشد، اختلال خوردن است. این مطالعه با هدف مدل علی اختلال خوردن بر اساس خودشیء انگاری، اجتناب تجربه ای و کمال گرایی با نقش واسطه ای نگرانی از تصویر بدنی در جامعه زنان دارای اضافه وزن انجام شد. روش: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان دارای اضافه وزن با شاخص توده بدنی (28 BMI ≥ ) شهرستان کنگاور بود که در سال 1398 به باشگاه های ورزشی و مراکز بهداشت مراجعه کرده بودند. تعداد 450 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش مقیاس های استاندارد اختلالات خوردن (EDDS)، خودشیء انگاری (SO)، پذیرش و عمل (AAQ-II) و کمال گرایی چند بعدی تهران (TMPS) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS و Amos استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که کمال گرایی، اجتناب تجربه ای و خودشیء انگاری متغیرهای برونزادی هستند که هم به صورت مستقیم و هم غیرمستقیم بر متغیر درونزاد اختلال خوردن اثر می گذارند و اثر سایر متغیرهای برونزاد بر متغیر درونزاد خوردن فقط به شکل مستقیم است. همچنین، متغیر میانجی در ارتباط بین متغیرهای پیش بین و ملاک دارای اثر جزئی معنی دار می باشد. نتیجهگیری: خودشیء انگاری، اجتناب تجربه ای و کمال گرایی می تواند پیش بینی مناسبی برای اختلال خوردن در زنان از طریق نگرانی از تصویر بدنی در آن ها باشد. |
کد مقاله | 42822 |
تعداد بازدید | 179 |
|