عنوان | واکاوی بزهکاری زنان در فقه امامیه و جرمشناسی کلاسیک |
تعداد صفحات | 21 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات فقهی حقوقی زن و خانواده - دانشگاه ادیان و مذاهب - مصوب حوزوی سال 3 پیاپی 6 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1399 |
محدوده صفحات | 143-123 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | بزهکاری زنان جرمشناسی بزهکاری فقه امامیه پیشگیری از بزهکاری زنان سیاست جنایی اسلام پیشگیری از بزهکاری جرمشناسی کلاسیک احکام النساء استعداد بزهکاری |
چکیده |
بزهکاری به معنای اعمال منافی نظم و عامل مهم جریحهدار شدن وجدان جمعی و خطرآفرین برای آحاد جامعه است. اگر زنان، که یکی از مهمترین ارکان تشکیلدهنده جامعهاند، چنین اعمالی انجام دهند اهمیت خاصی پیدا میکند. جرمشناسی کلاسیک با ترکیبی از سودمندی مجازات و عدالت مبتنی بر در نظر گرفتن رویکرد زیستشناختی، جامعهشناختی و روانشناختی جرم از شاخصههای مهم در تشخیص و جرمانگاری در حیطه زنان است. از هم گسیختگی خانواده و تزلزل آن از لحاظ مذهبی و عملکردی، وسایل ارتباطات جمعی و نحوهٔ عملکرد خانواده و ارتباط آنها با یکدیگر از مهمترین عوامل بزهکاری زنان است که در جرمشناسی کلاسیک به آن توجه شده و گاه در نحوه صدور حکم فقهی و حقوق جزا بر اساس آن تأثیرگذار است. بنابراین، پرسش اساسی این است که: بزهکاری زنان از منظر جرمشناسی کلاسیک در چه زمینههایی تثبیت شده و تا چه اندازه با مبانی و آموزههای مطرحشده در فقه امامیه مرتبط است؟ در جستار حاضر که با روش توصیفی تحلیلی انجام شده، به این نتیجه رسیدهایم که مهمترین مؤلفههای شاخص سیاست جنایی اسلام در پیشگیری از بزهکاری زنان، تأمل در نقش مادرانه زنان و ترسیم کارکردها و روشهای مانعآفرین در جهت رسوخ و رخداد بزهکاری است. همچنین، نقطه عطف مباحث مربوط به بزهکاری زنان در مفاهیم پیشافقهی و جرمشناسی کلاسیک تأمل در تمامی ابعاد بزه یا جرم است که با پیشفرضهای تصوری و تصدیقی مفاهیم پیشافقهی برای جلوگیری از بزهکاریهای دیگر در حیطه زنان قابل استفاده است. |
کد مقاله | 42630 |
تعداد بازدید | 147 |
|