عنوان | اصل مشارکت یا محدودیت بانوان در عرصههای دینی، اجتماعی و سیاسی در فقه امامیه و اهل سنت |
تعداد صفحات | 25 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | مطالعات فقهی حقوقی زن و خانواده - دانشگاه ادیان و مذاهب - مصوب حوزوی سال 3 پیاپی 6 |
تاریخ انتشار | پاییز و زمستان - 1399 |
محدوده صفحات | 55-31 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | مشارکت زنان مشارکت اجتماعی حضور زنان مشارکت اجتماعی زنان حقوق اجتماعی زن کرامت زن حقوق اجتماعی فقه امامیه مشارکت محدودیت فقه اهل سنت مذاهب اسلامی کرامت مشارکت اجتماعی زنان از منظر اسلام حضور اجتماعی زنان حضور اجتماعی زنان در اسلام |
چکیده |
آسیبهای ناشی از حضور بانوان در عرصههای اجتماعی سیاسی دغدغه بسیاری از متدینان است. برخی از آنها معتقدند پایبندی زنان به دستورهای دین در اثر حضورشان در اجتماع مخدوش میشود و این ناقض حد و مرز شریعت است. آنها متولیان امور دینی را به سهلانگاری منافی با معارف دین متهم میکنند و اِعمال محدودیت بر آمد و شد زنان در اوضاع و احوال هنجارشکنانه امروزی را ضروری میدانند. اما اینکه بهراستی فقه رفتارشناختی حوزه زنان، اصل را بر «مشارکت» میداند یا «محدودیت»، پرسشی است که نگارنده با استفاده از منابع فقهی مذاهب اسلامی، پاسخ آن را داده است. همه مذاهب همنظرند که زنان، همچون مردان، بخش عظیمی از اجتماع انسانی هستند، و از کرامت، شرافت، حقوق فردی و اجتماعی برخوردارند و در پیشگاه خدا و دین مسئولاند. ولی بر اساس نحوهٔ برداشت از گزارههای دینی در برخی از عرصهها، زاویه دیدها متفاوت میشود. از اینرو، به نگاهِ امامیه و گروهی از اهل سنّت، اصل اولی، جواز مشارکت بانوان با رعایت حدود شرعی در اجتماع است، اما از نگاه گروهی دیگر از اهل سنّت، اصل بر محدودیت است مگر به وقت ضرورت. |
کد مقاله | 42626 |
تعداد بازدید | 161 |
|