عنوان | نقش همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارتهای ارتباطی والدین در سازگاری اجتماعی نابینایان |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | تعلیم و تربیت استثنایی - سازمان آموزش و پرورش استثنایی سال 21 شماره 3 پیاپی 163 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 50-41 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | روابط خانوادگی روابط والدین ارومیه (شهرستان) سازگاری اجتماعی مهارت ارتباطی جهتگیری ارتباطی گفت و شنود نابینا جهتگیری ارتباطی همنوایی همدلی عاطفی مهارتهای ارتباطی والدین |
چکیده |
زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارتهای ارتباطی والدین در سازگاری اجتماعی نابینایان بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. روش بررسی: جامعه پژوهش همه افراد نابینای عضو انجمن نابینایان شهرستان ارومیه در سال 1397 به تعداد 257 نفر بودند که همه آنها بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای همدلی عاطفی (دویس، 1983)، ارتباط خانوادگی (کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002)، مهارتهای ارتباطی (بارتون، 1990) و سازگاری اجتماعی (سینها و سینگ، 1993) بود. دادهها با روشهای همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها: یافتهها نشان داد با افزایش نمره همدلی عاطفی، الگوهای ارتباط گفتوشنود و همنوایی و مهارتهای ارتباطی بازخورد، شنود و کلامی، نمره سازگاری اجتماعی نابینایان به طور معناداری کاهش مییابد. با توجه به اینکه در پرسشنامه سازگاری اجتماعی نمره بالاتر به معنای سازگاری پایینتر است، پس با افزایش همدلی عاطفی، الگوهای ارتباط گفتوشنود و همنوایی و مهارتهای ارتباطی بازخورد، شنود و کلامی میزان سازگاری اجتماعی نابینایان افزایش مییابد. همچنین همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارتهای ارتباطی والدین بهطورمعناداری توانستند 5/40 درصد از تغییرات سازگاری اجتماعی نابینایان را پیشبینی کردند (05/0 > P). نتیجه گیری: برای بهبود سازگاری اجتماعی نابینایان میتوان میزان همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارتهای ارتباطی والدین را از طریق کارگاههای آموزشی ارتقا بخشید. |
کد مقاله | 42588 |
تعداد بازدید | 113 |
|