عنوان | اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر شفقت بر افزایش تمایزیافتگی و کاهش تعارضات زناشویی زوجین |
تعداد صفحات | 10 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | سلامت جامعه (دانشکده پرستاری، مامایی و پیراپزشکی رفسنجان سابق) شماره 2 پیاپی 48 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 49-40 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | زوج درمانی کرمان تمایزیافتگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تمایزیافتگی خود زوجین دارای تعارض زناشویی تعارض زناشویی درمان متمرکز بر شفقت (CFT) تمایزیافتگی زوجین |
چکیده |
مقدمه: زوجین، در تعارض زناشویی با یکدیگر رفتارهای خشونت آمیز و خصمانه دارند. زوج درمانی از تکنیکهایی است که میتواند در این زمینه به زوجین کمک کند. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر شفقت بر افزایش تمایزیافتگی و کاهش تعارضات زناشویی زوجین بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری، کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمان در سال ۱۳۹8 بودند. با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس، 24 زوج انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه مساوی قرار گرفتند. گروه آزمایشی در 8 جلسه 60 دقیقه ای (یک جلسه در هفته)، آموزش زوج درمانی متمرکز بر شفقت دریافت کردند ولی در مورد گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. پرسشنامههای تمایزیافتگی خود Skowron و Friedlander (1998) و تعارض زناشویی Sanayi (1387) قبل و بعد از اجرای مداخله اجرا شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل واریانس انجام شد. یافته ها: زوج درمانی متمرکز بر شفقت موجب افزایش معنی دار تمایزیافتگی خود ( ۰۰۱/۰ p < ، ۱۱۴/۷۶۱۲ = F ) و کاهش معنی دار تعارضات زناشویی زوجین ( ۰۰۱/۰ p < ، ۴۴/۲۷۵ = F) گردید. نتیجه گیری: بنابر نتایج پژوهش حاضر و پیشینه پژوهشی، می توان زوج درمانی متمرکز بر شفقت را به عنوان روشی کارآمد در افزایش تمایزیافتگی و کاهش تعارض زناشویی زوجین دارای مشکلات ارتباطی پیشنهاد نمود. |
کد مقاله | 42563 |
تعداد بازدید | 115 |
|