عنوان
|
مقایسه اثربخشی بازی درمانی کودک محور و بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد کودک بر سبکهای عاطفی در کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی |
تعداد صفحات
|
33 |
نویسنده
|
معصومه سیدی اندی - محمود نجفی - اسحق رحیمیان بوگر |
مشخصات نشریه
|
پژوهشهای مشاوره (مصوب وزارت علوم) پیاپی 79 |
تاریخ انتشار
|
پائیز - 1400 |
محدوده صفحات
|
227-195 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
رفتار کودکان بابل (شهرستان) دانشآموزان دختر اختلال اضطراب جدایی مشکلات رفتاری کودکان رابطه والد فرزند اختلالات رفتاری بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد کودک اختلال رفتاری فرزندان بازی درمانی دانشآموزان پایه پنجم دانشآموزان پایه ششم سبکهای عاطفی کودکان دختر بازی درمانی کودک محور
|
چکیده
|
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازیدرمانی کودکمحور و بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک بر سبکهای عاطفی در کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی بود. روش: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانشآموزان دختر مبتلا به اضطراب جدایی در پایههای پنجم و ششم در شهر بابل بودند، نمونه 45 نفر از آنان بودند که ابتدا بصورت هدفمند و سپس به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش 1 گروه آزمایش 2 و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی اول، بازیدرمانی کودکمحور با رویکرد اکسلاین را در 16 جلسه 45دقیقهای و گروه آزمایشی دوم، آموزش بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک را در 10 جلسه 2 ساعته دریافت کردند. ابزار پژوهش فرم (د) پرسشنامه علائم مرضی کودکان (اسپرافکین لانی و گادو، 1994) و پرسشنامه سبکهای عاطفی (هافمن و کاشدان، 2010) بود. دادهها با تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد هر دو مداخله در ارتقای سبکهای عاطفی در کودکان دچار اضطراب جدایی مؤثر هستند. همچنین بین اثربخشی دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری وجود داشت و آموزش بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک در بهبود سبکهای عاطفی مؤثرتر بودهاست (05/0 p < ). نتیجهگیری: میتوان برنامه آموزش بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک را جایگزین مناسبتری در بهبود سبکهای عاطفی و همچنین بهبود علائم روانشناختی کودکان مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در نظر گرفت.
|