عنوان
|
تأثیر روش کیفیت آموزشی گروهی (QCT) بر امنیت روانی اجتماعی نوجوانان دختر بی سرپرست |
تعداد صفحات
|
21 |
نویسنده
|
محمدعلی عامری - آیتاله فتحی - فرشته خوش اخلاق - سعید شریفی رهنمو |
مشخصات نشریه
|
آموزش و ارزشيابي (علوم تربیتی) - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز - علمی پژوهشی سال 14 پیاپی 54 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1400 |
محدوده صفحات
|
197-177 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
امنیت اجتماعی دختران نوجوان بیسرپرست آموزش گروهی دختران بیسرپرست کیفیت آموزش تبریز امنیت روانی دختران تبریزی نوجوانان بیسرپرست کیفیت آموزشی گروهی
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر تأثیر روش کیفیت آموزشی گروهی (QCT) بر امنیت روانی اجتماعی نوجوانان دختر بیسرپرست بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون– پسآزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان دختر بدون سرپرست 12 تا 18 ساله شهر تبریز که در مراکز وابسته به بهزیستی شهرستان تبریز نگهداری میشدند که از بین آنها نمونهای به تعداد 30 نفر از نوجوانان دختر بیسرپرست به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش کیفیت گروهی (QCT) موسلی (2014) آموزش دیدند و هر دو گروه کنترل پرسشنامه امنیت روانی زارع و امینپور (1390) به عنوان پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کردند و داده ها با استفاده از آزمون کواریانس چند متغیره در نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. بین مؤلفههای امنیت روانی (ناسازگاری محیطی، پارانویا، اعتقاد به خود، اشتیاق به زندگی، افسردگی، احساس سعادتمندی، امنیت اجتماعی، خودآگاهی، اعتماد به نفس، احساس عصبانیت، یاس و ناامیدی، احساس حقارت، سازگاری با دیگران) در گروه آزمایش و گروه کنترل در پسآزمون تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 < P). ولی در مؤلفههای علاقه به زندگی و احساس سلامت بین گروه آزمایش و کنترل در پسآزمون تفاوت معناداری مشاهده نگردیده است (05/0 < P). از این رو با توجه به نتایج به دست آمده میتوان آموزش کیفیت گروهی (QCT) را به عنوان یک روش تأثیرگذار بر بهبود مهارتهای اجتماعی، شایستگیهای اجتماعی و امنیت روانی و اجتماعی نوجوانان دختران بیسرپرست در نظر گرفت.
|