عنوان
|
بررسی ارتباط بین سبکهای دلبستگی و بهزیستی روانشناختی در میان نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست: نقش میانجی شفقت به خود و تمایزیافتگی خود |
تعداد صفحات
|
10 |
نویسنده
|
سعید محمدی - سمانه سلطان آبادی - مریم ادیبی - محمد نوری - محمدحسن دوازده امامی |
مشخصات نشریه
|
رويش روانشناسي - انجمن روانشناسي باليني كودك و نوجوان سال 10 شماره 6 پیاپی 63 |
تاریخ انتشار
|
شهريور - 1400 |
محدوده صفحات
|
160-151 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
بیسرپرست تمایزیافتگی بهزیستی روانشناختی سبکهای دلبستگی سبک دلبستگی اجتنابی بدسرپرست سبک دلبستگی اضطرابی تمایزیافتگی خود تمایز خود شفقت خود نوجوانان بدسرپرست نوجوانان بیسرپرست دلبستگی اجتنابی
|
چکیده
|
هدف این پژوهش تعیین نقش واسطهای شفقت خود و تمایز خود در رابطه بین سبکهای دلبستگی و بهزیستی روانشناختی در نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست بود. این پژوهش از نوع همبستگی با استفاده از روش مدلیابی معادلات ساختاری بود. در این پژوهش 200 نفر از نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست تحت پوشش سازمان بهزیستی به روش در دسترس انتخاب شدند. جمعآوری دادهها با پرسشنامه دلبستگی بزرگسال (کولینز، 1990)، مقیاس بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989)، مقیاس شفقت خود ریس (ریس، 2011) و پرسشنامه تمایز خود (دریک، 2011) انجام شد. برای بررسی پیشفرضهای آماری و آزمون فرضیههای پژوهش از آزمونهای تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و شاخصهای برازش تحلیل مسیر و برای سنجش معنادار بودن اثر متغیر واسطهای از آزمون سوبل استفاده شده است. شفقت خود و تمایز خود اثر منفی دلبستگی اضطرابی بر روی بهزیستی روانشناختی را کاهش داد (05/0 > P). همچنین شفقت خود نیز اثر منفی دلبستگی اجتنابی بر روی بهزیستی روانشناختی را کاهش داد (05/0 > P). اما اثر تمایز خود در رابطه بین دلبستگی اجتنابی و بهزیستی روانشناختی معنادار نبود (064/0 > P). نتایج نشان داد با افزایش دلبستگی اضطرابی و اجتنابی، بهزیستی روانشناختی کاهش یافت. شفقت خود و تمایز خود با کاهش اثر منفی دلبستگی اضطرابی بر بهزیستی روانشناختی یک نقش میانجی معنادار دارند. شفقت خود با کاهش اثر منفی دلبستگی اجتنابی، بهزیستی روانشناختی را افزایش میدهد. همچنین با اینکه تمایز خود نیز با کاهش اثر منفی دلبستگی اجتنابی، بهزیستی روانشناختی را افزایش میدهد اما این اثر معنادار نیست.
|