عنوان | بررسی حکم فقهی آغاز ارتباط کلامی با نامحرم |
تعداد صفحات | 27 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | فقه و اصول (مطالعات اسلامی سابق) - دانشگاه فردوسی مشهد - علمی پژوهشی سال 53 شماره 2 پیاپی 125 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 197-171 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | روابط با نامحرم سخن گفتن با نامحرم ارتباط کلامی حکم فقهی نامحرم ارتباطات لذت جنسی فقه ارتباطات فقه ارتباطات کلامی آغاز ارتباط |
چکیده |
یکی از حوزههای مورد بحث در علوم ارتباطی و نیز در فقه ارتباطات، نقطۀ آغاز ارتباط است. در این پژوهه، هنجارهای فقهی آغاز ارتباط کلامی با نامحرم در چند محور: اصل سخنگفتن با نامحرم، الگوهای آغاز ارتباط کلامی چون ارتباط کلامی منطقی، ارتباط کلامی عاطفی، ارتباط کلامی احترامآمیز (مانند سلامکردن)، ارتباط کلامی مفرح (شوخی) و ارتباط کلامی جنسی تحلیل شده است. نتیجه این است که هر نوع ارتباط کلامی با نامحرم که بهقصد تلذذ جنسی خود یا ایجاد لذت جنسی در مخاطب یا با احتمال افتادن در گناه باشد، مغایر عفت در ارتباط درونفردی و ممنوع است و در غیر این صورت در حد ضرورت (بهمعنای وسیع ضرورت و شامل هر نوع نیاز متعارف دینی و دنیوی) مجاز است؛ چه ضرورت در ابراز احترام یا ابراز عواطف محبتآمیز غیرجنسی باشد و چه در شوخی غیرجنسی باشد. در موارد مجاز نیز این ارتباط باید با محوریت ارتباط میانفردی عفیفانه یعنی با پرهیز از هر نوع کلماتی که در عرف متعارف اسلامی محرک جنسی و حامل پیام جنسی است، برگزار شود. البته استفاده از الگوی اسلامی «سلام-پاسخ» در آغاز ارتباط مورد نیاز متعارف با نامحرم، همچنان مستحب و پاسخ آن هم واجب و در غیر این صورت حرام است. |
کد مقاله | 42337 |
تعداد بازدید | 179 |
|