عنوان
|
پیش بینی کیفیت زندگی از طریق مؤلفههای دلبستگی به والدین با واسطه گری شفقت به خود در دختران تحت مراقبت در مراکز نگهداری |
تعداد صفحات
|
19 |
نویسنده
|
مریم صارم پور - باقر غباری بناب - فریبرز باقری |
مشخصات نشریه
|
روانشناسی اجتماعی (مصوب دانشگاه آزاد) سال 14 پیاپی 60 |
تاریخ انتشار
|
تابستان - 1400 |
محدوده صفحات
|
19-1 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
تهران سبک دلبستگی ایمن کیفیت زندگی دختران دختران بیسرپرست سازمان بهزیستی استان تهران کیفیت زندگی دلبستگی دختران دلبستگی به والدین انزوا شفقت خود دختران بدسرپرست اعتماد به والدین همانندسازی افراطی
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطۀ مؤلفههای دلبستگی به والدین با کیفیت زندگی دختران بیسرپرست و بدسرپرست و مطالعۀ نقش واسطهگری شفقت به خود بود. در این مطالعه سعی شد رابطه متغیر شفقت به خود با کیفیت زندگی عملیاتی شود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع طرحهای همبستگی به روش تحلیل مسیر بود. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دختران بیسرپرست و بدسرپرست 19- 7 ساله بودند که در سال 1398 تعداد آن ها در مراکز نگهداری شبانهروزی تحت نظارت سازمان بهزیستی استان تهران 450 نفر بود. تعداد افراد نمونه 241 نفر بود که طبق فرمول کوکران به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسشنامههای کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996)، دلبستگی به والدین و همسالان آرمسدن و گرینبرگ (1987) و مقیاس شفقت به خود نف (2003) بودند. اطلاعات جمعآوری شده با روشهای آمار توصیفی، تحلیل واریانس، ضریب همبستگی و تحلیل مسیر با استفاده از نرمافزارهای SPSS و AMOS تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که رابطۀ بین همۀ متغیرهای پژوهش رابطۀ خطی بوده است. از میان مؤلفه های دلبستگی به والدین، اعتماد به والدین هم به طور مستقیم و هم با واسطهگری شفقت به خود پیش بین مثبت کیفیت زندگی دختران بی سرپرست و بدسرپرست بود. از بین مؤلفههای شفقت به خود همانندسازی افراطی و انزوا به صورت معکوس پیشبین کیفیت زندگی بودند. یافتههای این مطالعه همسو با پیشینۀ پژوهشی گویای اثرگذاری دلبستگی ایمن به والدین بر شاخصهای کیفیت زندگی و تعامل آن با سازۀ شفقت به خود میباشد که ضمن دربرداشتن تلویحات بالینی می تواند در برنامۀ پیشگیری نیز کاربرد دارد.
|