عنوان | تابوی زن و بازتاب آن در آثار منیرو روانی پور |
تعداد صفحات | 11 |
نویسنده |
|
مشخصات نشریه | ادبیات فارسی (تخصصی زبان و ادبیات فارسی) - دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد - مصوب دانشگاه آزاد پیاپی 26 |
تاریخ انتشار | تابستان - 1400 |
محدوده صفحات | 32-22 |
زبان | فارسی |
کلید واژه | داستاننویسی زنان زن در ادبیات داستانی زن در آثار نویسندگان ادبیات داستانی زن در آثار داستانی منیرو روانی پور نویسندگان زن نازایی داستاننویسی معاصر جامعه ایرانی داستاننویسان معاصر ادبیات داستانی زنان تابو نویسندگان معاصر زنان رماننویس داستاننویسی آثار داستانی |
چکیده |
تابوها، به معنای ممنوعیّت تقدّس یافته، نخستین قوانین بشری هستند که بعدها ریشۀ منعیات اخلاقی و مذهبی شدند. یکی از بسترهای بازشناسی و واکاوی تابوها متون داستانی است. ادبیات داستانی مبتنی بر عوامل متعددی از جمله تجربیات فردی، ذهنیّات شخصی و واقعیّات اجتماعی است و تابوهای یک اجتماع نیز برخاسته و موثر بر این عوامل است. منیرو روانی پور از نویسندگان معاصری است که با پرداختن به فرهنگ و آداب و رسوم جامعۀ پیرامون خود، به عنوان یک زن، به تابوهای رایج یک زن در جامعۀ ایرانی اشاره کرده است. در این مقاله ابتدا تابو، توضیح و تبیین شده، سپس مصادیق عینی آن در متون داستانی بررسی و نشان داده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که تابوی زن به شاخص های متعدد؛ زنا، ازدواج مجدد، نازایی، بکارت، طلاق، ازدواج سنتی، تقسیم می شود که از این میان، نازایی از جمله تابوهای گسترده در جامعۀ ایرانی از دیدگاه روانی پور است. |
کد مقاله | 42152 |
تعداد بازدید | 154 |
|