عنوان
|
اثربخشی روان درمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی روی کیفیت عشق و ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
زهرا پارسی نژاد - اعظم عاشوری |
مشخصات نشریه
|
آسيب شناسي، مشاوره و غني سازي خانواده- ناصر يوسفي - علمی تخصّصی شماره 1 پیاپی 11 |
تاریخ انتشار
|
بهار و تابستان - 1399 |
محدوده صفحات
|
166-149 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
روان درمانی عشق شناخت درمانی همدان آشفتگی زناشویی ذهن آگاهی روان درمانی شناختی کیفیت عشق زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی ناگویی طبعی
|
چکیده
|
آشفتگی زناشویی با تخریب روابط زوجین، میتواند کیان خانواده را دچار فروپاشی نماید. بر همین بنیاد پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رواندرمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت عشق و ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دربرگیرنده زنان با آشفتگی زناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر همدان در سهماهه زمستان سال 1397 بود. در این پژوهش شمار 30 زن با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 زن). در هر دو گروه آزمایش و گواه سه نفر ریزش داشتند. گروه آزمایش مداخله 8 جلسهای رواندرمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی را طی 4 هفته بهصورت هفتهای دو جلسه 90 دقیقهای دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش دربرگیرنده کیفیت عشق (استرنبرگ، 1986) و ناگویی طبعی (پارکر، تیلور و باگبی، 1994) بود. دادهها به شیوه تحلیل کوواریانس توسط نرمافزار آماری SPSS23 مورد تجزیهوتحلیل نهاده شد. نتایج برآمده از تحلیل دادهها نشان داد که رواندرمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت عشق و ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی مؤثر بوده است (0001/0 ≥ p). بر پایه یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که رواندرمانی شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی میتواند بهعنوان درمانی کارآمد جهت افزایش کیفیت عشق و کاهش ناگویی طبعی زنان با آشفتگی زناشویی مورد استفاده گیرد.
|