عنوان
|
مکان و بازنمود شخصیت زن در رمانهای میرال الطحاوی (مطالعه موردی: بروکلین هایتس، الباذنجانه الزرقاء و الخباء) |
تعداد صفحات
|
18 |
نویسنده
|
الهام مریمی - احمدرضا حیدریان شهری - بهار صدیقی |
مشخصات نشریه
|
لسان مبین (پژوهش ادب عرب) - دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره) - علمی پژوهشی سال 12 پیاپی 43 |
تاریخ انتشار
|
بهار - 1400 |
محدوده صفحات
|
98-81 |
زبان
|
فارسی |
کلید واژه
|
شخصیت زن زنان عرب زن در آثار نویسندگان نویسندگان زن شخصیتهای زن داستانها زن در رمانها شخصیت زن در رمانها و داستانها رمان معاصر عربی نویسندگان معاصر میرال الطحاوی رمان بروکلین هایتس رمان معاصر زنان رماننویس رمان عربی مکان رمان الخباء رمان الباذنجانه الزرقاء
|
چکیده
|
مکان، خاستگاهی اجتماعی و بستری برای سازۀ فرهنگ و کنش متقابل افراد قلمداد میشود و مطابق با نگرش و ایدئولوژی حاکم بر جامعه، ویژگیهای فرهنگی و کارکردهای متعددی در کالبد آن تجلی مییابد. در سالهای اخیر، تکاپوی زنان عرب برای احراز هویت مستقل در جامعه سنتی، موضوع اصلی رمانهای نویسندگان زن در این جوامع را بهخود اختصاص داده است. مکان در این آثار، در گسترۀ گفتمانی شخصیتهای زن، کارکردی هویتی و احساسی پیدا میکند. میرال الطحاوی رماننویس فمینیست مصری یکی از نویسندگانی است که در آثارش توجه ویژهای به مکان در راستای بازنمایی هویت زن عرب و اوضاع نامناسب او در سایۀ گفتمان سلطه دارد. این پژوهش بر آن است که به روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر سه رمان بروکلین هایتس، الباذنجانة الزرقاء و الخباء به بررسی مقولۀ مکان بهعنوان بستری برای شکلگیری شخصیت زن، بپردازد. تلاش قهرمان زن برای عبور از حصارها و تجربه مکانهای مختلف، کراهتش از زندان تن و تن معیوب در سه رمان مذکور نشان میدهد که نویسنده از مکان برای بازنمایی رنج و اندوه زن عرب استفاده کرده است. در این آثار، مکانهای محدود و بسته، بیش از هر چیز بر محدودسازی زن عرب اشاره دارند و این محدودیت آنچنان نهادینه گشته که شخصیت زن حتی در مکانهای باز نیز خود را در زندان دیگری به نام زندان تن تصور میکند؛ از آن روی که اندام جسمی خود را نمیپسندد و ذات و تن دو مقوله رویاروی هم قرار میگیرد.
|